چند سال قبل من به دنبال این بودم که دستور درست کردن چاشنی‎های غذای جدیدی را پیدا کنم. در یک کتاب آشپزی به بخش ترشی‎ها رسیدم و یک دستور درست کردن ترشی‎های یخچالی توجه‎ی من را جلب کرد. در آن دستور خیار‎ها داخل یک ظرف قرار داده شده به همراه آب نمک و ادویه‎های مختلف و در یخچال فقط به مدت 3 روز قرار داده می‎شد، نیازی به هیچگونه تخمیر و کنسرو کردنی نبود. چنین فرآیند ساده‎ای امتحانش سخت نبود.
واقعا ترشی‎های خوشمزه‎ای بودند که از ترکیب مرموز نمک، آب، سرکه به دست آمده بود و ترشی‎ها هر زمان خورده می‎شدند بسیار لذیذ و ترد بودند.
 
 
مواد لازم برای تهیه خیارشور فوری :
 
سیر : 2 بته
شوید خرد شده : به مقدار لازم
ادویه‎های ترشی :نصف قاشق چای خوری ( چه خریداری شده از فروشگاه یا دست ساز خانگی )
فلفل سیاه : نصف قاشق چای خوری
5-6 عدد خیار کوچک که برش داده شده باند
سرکه سفید : نصف فنجان
نمک دریایی یا مخصوص ترشی : یک قاشق غذاخوری
 
نحوه‎ آماده سازی خیارشور فوری :
 
سیر، شوید، ادویه‎های مختلف ترشی و فلفل را داخل یک ظرف 1 لیتری قرار دهید.
برش‎های خیار را درون آن قرار دهید و قرارگیری آن‎ها باید در کنار هم باید بدون فضا و محکم باشد.
سرکه سفید و نمک را ترکیب کنید و در یک ظرف مخصوص به مدت یک دقیقه در مایکروویو گرما دهید تا نمک حل شود.
این ترکیب را بالای خیارها ریخته، روی آن آب اضافه کنید و در ظرف را کاملا محکم ببندید.
اجازه دهید به همین حالت 24 ساعت باشد. حداقل 3 روز و تا 2 تا 3 ماه در یخچال نگه دارید. خیارها تغییر رنگ و مزه خواهند داشت.
 

 خورش ماست عکس اسمش طعمی شیرین دارد.اگر دلتان می‌خواهد با غذاهای اصیل مردم اصفهان آشنا شوید این خورش بهترین است.
 
خورش ماست، غذای پیشنهادی  اصفهاني‌ها
 
مواد لازم برای 4 نفر
 
    200 گرم گوشت گردن گوسفند
    2 /1 پیمانه شکر
    1 عددپیاز
    3 پیمانه ماست
    1 عددزرده تخم‌مرغ
    1 ق س زعفران دم شده
    1 ق س گلاب
    1 ق س مغز خلال بادام
    به میزان لازم زردچوبه، نمک و فلفل
    1 ق س مغز گردو
 
 
طرز تهیه:
 
1.   گوشت را با یک عدد پیاز و زردچوبه بگذارید خوب بپزد و له شود.
 
2. حال گوشت را از استخوان جدا کنید و در ظرف مسی خوب بکوبید.گوشت را باید آن‌قدر بکوبید تا کش بیاید.
 
3. زرده تخم‌مرغ را با شکر و ماست مخلوط کنید و روی حرارت بگذارید تا کش بیاید.
 
4. وقتی ماست جوش آمد،گوشت‌کوبیده شده راروی آن بریزیدو هم بزنید.
 
5. حالا مغز گردو، خلال بادام، زعفران و گلاب را هم اضافه کنید وهم بزنید. بعد از چند دقیقه از روی حرارت بردارید.
 
6.  خورش را 24 ساعت درون یخچال بگذارید تا خوب جا بیفتد. این خورش سرد سرو می‌شود.

 
 
کسانی که چربی خون بالایی دارند باید غذاهای مخصوصی بخورند و رژیم غذایی خاصی داشته باشند. اگر شما هم جزو این دسته افراد هستید به شما پیشنهاد می کنیم رول بوقلمون را امتحان کنید.
 
گوشت بوقلمون نسبت به گوشت مرغ و گاو دارای چربی کمتری است. در واقع بیشتر چربی آن روی پوستش است. بنابراین کسانی که چربی خون بالایی دارند، سینه بوقلمون گزینه خوبی برای آنهاست. این مقدار مواد غذایی برای 2 نفر است.
 
مواد لازم برای تهیه رول بوقلمون، غذایی مخصوص چربی خون بالا :
سینه بوقلمون      1 عدد
پنیر خامه‌ای     200 گرم
 خامه     100 گرم
 ادویه دلخواه     به میزان لازم
جعفری خرد شده     50 گرم
قارچ خرد شده     150 گرم
پیاز     1 عدد
کره     به میزان لازم
 
 
طرز تهیه رول بوقلمون، غذایی مخصوص چربی خون بالا :
سینه بوقلمون را از عرض به چند قسمت مساوی خرد کنید، سپس آنها را با بیفتک کوب حسابی بکوبید تا کاملا باز شوند. روی تکه‌ها ادویه مورد نظرتان را بریزید.
 
 
حالا نیمی از پنیر خامه‌ای را روی تکه‌های بوقلمون بمالید. مقداری هم جعفری خرد شده روی آنها قرار دهید، سپس تکه های سینه را به آرامی رول کنید.
 
 
در یک تابه مقداری کره بریزید و آن را روی حرارت قرار دهید. حالا رول‌ها را داخل آن خوب سرخ کنید. بعد از آنکه رول ها آماده شدند، آنها را داخل یک ظرف مناسب قرار دهید.
 
 
در یک تابه مقداری کره بریزید. پیاز را خلالی خرد کنید، سپس آن را در کره کمی تفت دهید. بقیه پنیر را با خامه مخلوط کنید، سپس آن را به پیاز اضافه کرده و تفت دهید.
 
 
در یک تابه دیگر مقداری کره بریزید و آن را روی حرارت قرار دهید. حالا قارچ‌های خرد شده را داخل آن کمی تفت دهید، سپس آنها را به مخلوط پیاز، خامه و پنیر اضافه کنید تا سس غذا آماده شود.
 
 
حالا باید رول‌ها را داخل سس قرار دهید. حرارت را کم کرده ، صبر کنید تا سس به خورد مواد برود. بعد از چند دقیقه غذای شما آماده است. این غذا را با سیب زمینی سرخ شده سرو کنید.
 
فوت‌ و فن : می توانید از پودر زیره، فلفل های مختلف،  پودرکاری و نمک برای ادویه این غذا استفاده کنید.

مواد لازم:
 
    گوشت گوسفند 200 گرم
    نخود 200 گرم
    پیاز 2 عدد   
    رب گوجه فرنگی 4 قاشق غذاخوری
    زعفران دم کرده 4 قاشق غذاخوری
    پودر دارچین 2 قاشق چایخوری
    کره 2 قاشق غذاخوری
 
 
خورش قیمه نجفی؛ مخصوص کشور عراق
 
طرز تهیه:
 
1- نخودها را از شب قبل خیس دهید و تا روز بعد چند بار آب آن را تعویض کنید ؛ 1 پیاز را خرد کنید و در مقداری روغن تفت دهید تا نرم شود سپس گوشت گوسفند خرد شده ، نخودهای خیس خورده و کمی زردچوبه اضافه کنید.
 
2- چند دقیقه تقت دهید تا رنگ گوشت تغییر کند سپس 8 لیوان آب به مواد اضافه کنید و قابلمه را روی حرارت ملایم قرار دهید ، در قابلمه را ببندید و بگذارید تا نخود و گوشت به آرامی بپزند.
 
3- پس از اینکه گوشت و نخود پختند آب را از مواد جدا کنید سپس مخلوط گوشت و نخود را با گوشتکوب بکوبید تا نرم و یکدست شوند.
 
4- 1 پیاز باقی مانده را خرد کنید و با مقداری روغن تفت دهید تا نرم شود سپس رب گوجه فرنگی، نمک و فلفل را به پیاز سرخ شده اضافه کنید و تفت دهید تا رب خوشرنگ شود.
 
5- در این مرحله گوشت کوبیده شده ، آب گوشت ، زعفران دم کرده و پودر دارچین را به مخلوط رب و پیاز اضافه کنید و مخلوط کنید تا خورش به جوش بیاید.
 
6- پس از به جوش آمدن حرارت را ملایم کنید و چند دقیقه اجازه دهید طعم مواد به خورد هم برود سپس خورش قیمه نجفی را در ظرف بکشید ، کره را روی خورش بریزید و با برنج سرو کنید.

 فسنجان یکی از غذاهایی است که پخت آن نیاز به مهارت زیادی دارد. احتمالا در اطرافیانتان، تعداد کسانی که فسنجان واقعا خوشمزه درست می کنند کم است. این به دلیل همان مهارتی است که تعداد اندکی از آن برخوردارند. اما ما می خواهیم راز تهیه یک فسنجان خوشمزه را با شما در میان بگذاریم.
 
مواد اولیه:
 
    روغن ونمک به میزان لازم
    زعفران ساییده به دلخواه کمی
    پیاز (رنده شده) ۱عدد
    رب انار (ترش یا شیرین بودن رب انار به شما بستگی دارد) ۲ الی ۳ پیمانه
    مغز گردو آسیاب شده نیم کیلو
    مرغ (سینه ران یا فیله هر کجای مرغ رو که دوست دارید) ۱ کیلو
    شکر ۲الی ۳ قلشق غذاخوری

مواد فوق برای ۶ الی ۷ نفر است
 
طرز تهیه:
 
دوستای گلم من فسنجون رو به این شیوه که در ادامه خدمتتون عرض میکنم درست میکنم و واقعا خوشمزه و عالی میشه و هر کی خورده فوق العاده دوست داشته.
 
میزان هایی که از کتاب مستطاب اشپزی نوشتم براتون رو به دلیل داشتن یه مرجع گذاشتم و گر نه اصلا نیازی به پیمانه و گرم کردن نیست و کاملا و مفصل روشش رو براتون میگم.
 
ابتدا یه پیاز متوسط اندازه یه نارنگی درشت رو با رنده درشت، رنده کنین. میتونین از غذاساز یا خرد کن هم استفاده کنین پیاز رو خوب خوب تفت بدین تا به کیفیت ریز برسه:

بعد از اون گردو رو اضافه کنین. من برای 4-5 نفر 250 گرم کردو استفاده میکنم. البته میتونین کمتر هم استفاده کنین.اینکه چه میزان گردو بزنین بستگی به ذائقه تون داره. من خیلی از سس فسنجون خوشم میاد و زیاد میخورمش ولی بعضیا کمتر میخورن. فسنجون رسمی ینی یه تیکه مرغ خوشمزه داخل سسی از گردو و رب انار. اگه گردو کمتر بزنین سس کمتر خواهید داشت.
 
گردو رو خوب آسیاب میکنم البته نه در حدی که خمیر بشه و به روغن بیافته. به پیاز ها اضافه میکنم و تفت میدم تا زمانی که بوی گردو بلند بشه و به اصطلاح خامی گردو گرفته بشه.
 
وقتی گردو به این مرحله رسید دیگه بوی خامی نداره و اماده ست. داخلش آب کاملا سرد میریزم و اینجور به گردو شک وارد میشه و کمک میکنه تا روغنش در بیاد.
 
چیزی که فوق العاده در پخت فسنجون مهمه زمان طولانی هست و شعله ملایم. چیزی بیش از ده ساعت زمان نیاز داره پس موقع پخت حواستون به برنامه ریزی و زمانبندی باشه.

اینجا اولین باری هست که به گردو آب اضافه میکنیم. رنگش رو خوب ببینین و با تصاویری که در ادامه میبینین مقایسه کنین. رفته رفته گردو بیشتر و بیشتر روغن میندازه و تیره تر میشه. بازم تاکید میکنم فسنجون به زمان طولانی و شعله ملایم نیاز داره تا گردو تو این مدت روغن بندازه.
 
تیرگی رنگ خورش هم از گردو هست و رب انار یه چاشنی برای خوش ماست.البته رب انار هم بسته به رنگش در رنگ خورش ما تاثیر میذاره ولی منظورم اینه که امروزه خانوما به دلیل عجله کردن یا فرصت نداشتن به گردو اصلا زمان نمیدن و همون اول رب میزنن و تیرگی خورششون از رب انار هست نه گردوی جا افتاده.

یه موردی که استثناعا فقط در مورد خورش فسنجون داریم اینه که هر موقعی میخواییم بهش آب اضافه کنیم باید آب کاملا سرد یا حتی یخ بزنیم. اینجور به گردو کمک میکنیم تا روغنش رو پس بده و فسنجون جا افتاده و خوش آب و رنگی داشه باشیم.
 
در ادامه عکس هایی از ساعات مختلف گرفتم و روند روغن انداختن و تعییر رنگ گردو رو میتونین ببینین.
 
بعد از ساعت های طولانی گردو به کیفیتی که ملاحظه میفرمایین میرسه و در این مرحله من رب انار و شکر بهش اضافه میکنم. میزانش رو هیچ وقت اندازه نمیگیرم.
 
میزان ترشی و طعم رب انار ها با هم فرق داره و طبع و ذائقه ها هم با هم فرق داره. پس من چشمی رب و شکر میزنم و بعد ده دقیقه میچشم و اگه احساس کردم رب بیشتر نیاز داره، اضافه میکنم یا مثلا شکر برای رب انار من از ترکیب رب انار خونگی که خودم درست کردم و رب انار که از شمال میخرم استفاده میکنم.
 
رب انارای شمالی خیلی خوشمزه ن و یکی از مغازه دارا میگفت اینا انار خالص نیستن و ترکیب آلوچه جنگلی داخلش داره. خلاصه اینکه من همیشه از ترکیب این دو رب استفاده میکنم و طعمی فوق العاده دارن.

این مرحله مرغ رو به خورشم اضافه میکنم. البته شما زمانبندی کنین و از قبل تر مرغ رو خوب سرخ کنین. مرغ رو قبلش با حرارت بالا داخل روغن خوب سرخ میکنم. حرارت بالا باعث میشه مرغ رویه ببنده و آب داخلش رو از دست نده و مرغ خشک نشه.

و اینم بعد از یک ساعت که از گذاشتن مرغم داخل خورش میگذره. میبینین که کاملا جا افتاده و آماده ست.

امیدوارم درست کنین و لذت ببرین. من تو فصلی که «به» هست، حتما ورقه های به سرخ شده کنار فسنجونم میذارم.

شیش برک یک نوع غذای اصیل لبنانی است. که از پیراشکی های کوچولوی گوشت تشکیل شده که در خورشت ماست می پزند.
 
مواد لازم:

    آب 125میلی‌لیتر (یك‌دوم پیمانه)

    روغن زیتون 3 قاشق سوپخوری

    آرد به میزان لازم

    پرك بادام به میزان لازم

    روغن سرخ‌كردنی به میزان لازم

 
مواد لازم میانی:

    روغن زیتون 4 قاشق سوپخوری
    پیاز رنده كرده 1 عدد متوسط
    گوشت چرخكرده 500 گرم
    بهارات 1 قاشق چایخوری
    نمك به میزان لازم


مواد لازم برای تهیه سس ماست:

    ماست 500 میلی‌لیتر (2 پیمانه)
    آرد ذرت 1 قاشق چایخوری
    آب 60 میلی‌لیتر (یك‌چهارم پیمانه)
    سیر له كرده 2 حبه
    كره 2 قاشق سوپخوری
    گشنیز خرد كرده یك‌چهارم پیمانه



روش تهیه خمیر:
 
1. آب و روغن زیتون را در ظرف مناسبی بریزید و با هم مخلوط كنید.
 
2. آن‌گاه آرد را به تدریج بیفزائید تا خمیر مناسبی حاصل شود و به دست نچسبد.
 
3. سپس روی خمیر را بپوشانید و 15 دقیقه، استراحت دهید.

4.  اینك خمیر را روی سطح آرد پاشیده، به ضخامت 3 میلیمتر باز كنید و دایره‌های كوچكی به قطر 4 سانتیمتر از آن ببرید.
 
5. سپس قدری از مایه میانی وسط هر خمیر بگذارید و یك پرك بادام رویش قرار دهید.

6. خمیر را به شكل نیم‌دایره تا كنید و دو گوشه آن را به سمت پایین بیاورید و روی هم قرار دهید.
 
7. حالا در ظرف مناسبی ، روغن بریزید و روی اجاق گرم كنید و شیش‌برك را در آن سرخ كنید.

8. اینك شیش برك را برای پذیرایی در ظرف مناسبی بچینید و با سس ماست میل كنید.

روش تهیه مواد میانی:
 
1. روغن زیتون را در تابه بریزید، روی اجاق گرم كنید و پیاز را در آن تفت دهید تا طلایی رنگ شود.
 
2. آن‌گاه گوشت، بهارات و نمك را بیفزائید و 5 دقیقه دیگر آن را تفت دهید.
 
3. سپس تابه را از روی حرارت بردارید و بگذارید گوشت خنك شود.

روش تهیه سس ماست:
 
1. ماست، آرد ذرت و آب را در ظرف مناسبی بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید تا قدری غلیظ شود.
 
2. سیر را قدری در كره تفت دهید و همراه با گشنیز به سس بیفزائید.

یادآوری: در زبان عربی به ادویه بهارات می‌گویند كه تركیبات آن شامل: فلفل سیاه، زیره، تخم گشنیز، میخك، جوز هندی، دارچین و هل می‌باشد.

 
مواد لازم:
 
        بادمجان  ۸ عدد
        گوجه فرنگی  ۴ عدد
        سیر  ۱ بوته
        تخم مرغ  ۳ عدد
        نمک  به میزان لازم
        فلفل  به میزان لازم
        زردچوبه  به میزان لازم
        روغن     به میزان لازم
 
 
میرزا قاسمی
 
طرز تهبه:
 
1- بادمجان ها را روی شعله ی گاز و یا در فر کباب کنید تا کاملا نرم و پخته شوند و پوستشان بسوزد. پوست و سرهای بادمجان را جدا کنید. در صورت تمایل می توانید بادمجان ها را سرخ کنید. برای این کار پوست آن ها را بگیرید، آن ها را ورقه ورقه کنید و تا مغز پخت و نرم شوند، تفت دهید. بعد از پخت بادمجان، آن را خیلی ریز خرد کنید.
 
2-در ماهیتابه ای روی حرات متوسط کمی روغن گرم کنید. سیر را در آن تفت دهید تا نرم شده و عطر آن بلند شود.
 
3-گوجه فرنگی را اضافه کنید و کمی تفت دهید و سپس بادمجان را اضافه کنید و بگذارید تا مواد برای ۲۰ دقیقه بپزد و آب آن ها کاملا کشیده شود.
 
4-بر روی آن ها نمک، فلفل سیاه و در صورت تمایل کمی زردچوبه بپاشید و خوب با هم ترکیب کنید.
 
5-مواد میرزا قاسمی را در یک طرف ماهیتابه جمع کرده و در سمت دیگر، تخم مرغ ها را بشکنید و سریع هم بزنید تا ببندد(می توانید این کار را در ماهیتابه ای دیگر هم انجام دهید). سپس تمامی مواد را با هم ترکیب کرده و خوب هم بزنید تا یکدست شوند.
 
6-میرزا قاسمی را در ظرف مورد نظر بکشید و با نان یا برنج میل کنید.
 
نکاتی در مورد تهیه ی میرزا قاسمی:
 
1- بادمجان و گوجه فرنگی ها را تمیز بشویید. گوجه ها را برای چند لحظه در آب جوش بیاندازید و سپس پوستشان را جدا کنید. آن ها را ریز خرد کنید.
 
2- سیر را با کنار چاقو له کرده و سپس ریز خرد کنید.
 
3- قبل از کبابی کردن بادمجان یک برش روی آن بدهید.

 
مواد لازم:
 
    آرد سفید 2 پیمانه
    تخم مرغ (هم دمای محیط) 6 عدد
    شکر 1/2 پیمانه
    کره (هم دمای محیط) 200 گرم
    پودر کاکائو 1/5 قاشق غ
    شیر 1/5 پیمانه
    بکینگ پودر 3ق غ
    خامه فرم گرفته 2 بسته 500 گرمی
    موز دو عدد
    گردو به میزان لازم
    خلال بادام و پسته به مقدار لازم
    رنگ خوراکی قرمز به میزان لازم
    شکلات تخته ای به مقدار لازم
 
 
طرز تهیه رد کیک خامه ای(red cake)
 
طرز تهیه:
 
1-من موادم رو نصف کردم و توی دوتا قالب هم اندازه درست کردم اونی که رنگش پر رنگتر هستش کاکائوی بیشتری توش ریختم پس برای یک کیکتون یک قاشق کاکائو بریزید و برای دیگری نصف قاشق غذاخوری.....
 
2-مواد خشکمان را با هم مخلوط میکنیم (کاکائو و ارد و بکینگ پودر) و سه الی چهار بار الک میکنیم.
 
3-زرده و سفیده را جدا کرده سفیده را میزنیم تا پف کند زرده را با شکر زده تا کرم رنگ شود سپس رنگ خوراکی و کره را اضافه میکنیم و با هم زن برقی هم میزنیم در این مرحله شیر را اضافه میکنیم و بعد از اضافه کردن شیر مواد خشکمان را نیز اضافه میکنیم و بصورت دورانی در یک جهت با لیسک هم میزینم تا مواد یکدست شود در نهایت سفیده را به مواد افزوده و بصورت دوارنی و آهسته با مواد مخلوط میکنیم.
 
4-ته قالبمان را کاغذ روغنی که کمی چرب کرده ایم گذاشته و موادمان را در قالب میریزیم و در فری که از 20دقیقه قبل گرم شده قرار میدهیم.دمای فر 170درجه و مدت زمانی که من برای پخت کیکم 45دقیقه بود که بسته به نوع فر میتوانیم بعد از نیم ساعت و زمانی که کیک پف کرد یک چنگال در کیک فرو کنیم از موادمان حالت خمیری نداشت و به چنگال نچسبد کیکمان کاملا مغز پخت شده است...
 
5-کیکمان را از وسط نصف کرده و خامه و موز و گردو را برای لایه های وسط کیک استفاده میکنیم در آخر کل کیک را با خامه کاور میکنیم.
 
6-من برای تزیین دور کیک از شکلات تخته ای و مغز پسته استفاده کردم و روی کیک را با مغز بادام و خامه ای که با رنگ میکس کردم تزیین کردم...

 
مواد لازم:
 
        روغن  به میزان لازم
        سبزیهای معطر  ۱ کیلوگرم
        پیاز  ۱ عدد
        سیر  ۴ حبه
        مرغ  ۱ عدد
        لپه  ۱۰۰ گرم
        زردچوبه  به میزان لازم
        آبلیمو  ۱ پیمانه
        نمک به میزان لازم
        فلفل  به میزان لازم
        تخم مرغ  ۲ عدد
 
 
مرغ ترش گیلان
 
طرز تهیه:
 
 1-در ماهیتابه ای بزرگ کمی روغن بریزید و سبزی ها را در آن تفت دهید.
 
 2-در این میان، در قابلمه ای کمی روغن بریزید و پیاز و سیر را در آن تفت دهید. مرغ و لپه را اضافه کنید و تفت دهید ، به آن ها زردچوبه بزنید و کمی تفت دهید. بر روی آن ها ۲ لیوان آب بریزید و بگذارید تا مرغ و لپه کاملا پخته و نرم شوند.
 
 3-سبزی تفت داده شده را به مواد اضافه کنید و برای ۶۰ دقیقه بپزید.
 
  4-آب لیمو، نمک و فلفل سیاه را اضافه کنید و بگذارید تا خورش جا بیافتد.
 
 5-در پایان تخم مرغ های زده شده را در آن بریزد و بگذارید تا پخته شوند.
 
 6-خورش را در ظرف مورد نظر بکشید و به همراه برنج میل کنید.  
 
نکات:
 
1- سبزی مرغ ترش شامل جعفری، گشنیز و سبزی محلی خالواش است. می توانید به جای خالواش از نعناع و یا حتی پونه استفاده کنید. سبزی ها را پاک کرده و تمیز بشویید. آن ها را ریز خرد کنید.
 
2- پیاز را ریز خرد کنید. سیر را هم با کنار چاقو له کرده و ریز خرد کنید.
 
3- می توانید از فیله ی مرغ هم استفاده کنید. در صورت تمایل آن ها را خرد کنید.
 
4- لپه را از شب قبل خیس کنید. ترجیحا در این میان آب آن را چند بار عوض کنید.
 
5- می توانید به جای آب لیمو از آب نارنج، آب غوره یا آب انار استفاده کنید.
 
6- تخم مرغ ها را در ظرفی شکسته و با چنگال هم بزنید.

سالاد یکی از خوراکی هایی است که در انواع رژیم های لاغری و کاهش وزن وجود دارد. اگر شما هم از سالادهای تکراری خسته شده اید به شما پیشنهاد می کنیم این بار سالاد پیاز و گشنیز را تجربه کنید. مطمئن باشید پشیمان نخواهید شد.
 
 
مواد لازم برای سالاد رژیمی پیاز و گشنیز :
 پیاز قرمز خرد شده      1 عدد کوچک
 * خیار     2 عدد متوسط خرد شده
آب لیمو تازه      2 عدد
 گشنیز تازه خرد شده     2 قاشق غذاخوری
روغن زیتون     2 قاشق غذاخوری
نمک     به مقدار لازم
 
 
* خیار :  ( اگر دوست داشته باشید می توانید خیارها را با پوست خرد کنید )
 
 
طرز تهیه سالاد رژیمی پیاز و گشنیز :
تمامی مواد بالا را با هم مخلوط کرده و برای دو الی 3 ساعت درون یخچال بگذارید تا طعم گشنیز و پیاز کاملا با هم مخلوط شود.
از آبلیمو به عنوان چاشنی این سالاد استفاده کنید.
 
 
اگر شما ممنوعیت برای مصرف انواع سس های سالاد ندارید می توانید دو قاشق غذاخوری سس مایونز به سالادتان اضافه کنید و با این کار طعم سالاد بسیار عالی خواهد بود.
 
 

خیابان‌ها و بزرگراه‌های کلانشهرها بیشتر به پیست مسابقات اتومبیلرانی و راندن در فیلم‌های خشن هالیوودی شبیه است. پایبندان به قانون روز به روز کمتر می‌شوند. دیگر دیدن خودروهایی که لایی می‌کشند، با سرعت غیرمجاز می‌رانند، چراغ قرمز را رد می‌کنند، یکباره تغییر مسیر می‌دهند و از سرعت مجاز در کوچه و خیابان و بزرگراه تخطی می‌کنند به بخشی از منظره روزمره زندگی شهری بدل شده است.
 
 همه از ترافیک و بی‌نظمی به ستوه آمده‌اند. در این شهرهای بی‌قانون، «سیا ساکتی» هم دیگر راه به جایی نمی‌برد. ضرورت بستن کمربند ایمنی را به کودکان آموخت و صحنه را بوسید و کنار رفت.
 
 
 این همه آموزش و تنبیه و تشویق هم افاقه نکرد. بیلبوردها و بنرها هم فرهنگ نابسامان رانندگی را سامان نبخشید. قانونگذاران مستاصل، به افزایش جریمه‌های رانندگی پناه بردند تا شاید فشار تنبیه، رانندگان قانون‌گریز را سر به راه کند. گرچه برای تحلیل دستاوردها و نتایج واقعی افزایش جریمه‌ها کمی زود است اما به نظر می‌رسد این راهکار نیز بدون پشتوانه دیگر اقدامات فرهنگی و آموزشی برای اصلاح رفتارهای نادرست هنگام رانندگی چندان موثر نخواهد بود.
 
گاندی می‌گوید: «تغییری باش که می‌خواهی آن را در جهان ببینی.» همه می‌خواهند تهران را از پریشانی نجات دهند. زمان تغییر است. گروه کوچکی از شهروندان به ستوه‌آمده، خود آستین بالا می‌زنند و کمپینی به راه می‌اندازند تا شاید خط‌کشی‌های خیابان‌ها و بزرگراه‌ها به کاری بیاید. هشتگ #بین-‌ خطوط در توئیتر متولد می‌شود؛ توئیتری که فیلتر است.
 
بین-‌خطوط حرکتی خودجوش است تا شهروندان را به رانندگی صحیح و قانونمند فرابخواند و چهره آشفته شهر را اندکی منظم کند. هشتگ‌ها به زودی به کانال تلگرامی کمپین «بین خط» و از آنجا به گروه‌ها و دیگر کانال‌های تلگرام راه می‌یابد و اندکی بعد اینستاگرام را هم وارد گود می‌کند. کمپین اما در فضای مجازی باقی نمی‌ماند؛ رانندگان با هزینه شخصی خود برچسب‌هایی با همین مضمون تهیه می‌کنند و پشت خودروهای خود می‌چسبانند.
 
در کانال تلگرامی بین خط، فایل‌هایی قرار می‌گیرد که حاوی طراحی‌های مختلفی از پیام کمپین است تا حامیان جنبش بتوانند آسان‌تر برچسب مورد علاقه خود را چاپ و استفاده کنند. گزارش‌های مردمی از دستاوردهای کمپین هم در کانال منتشر می‌شود؛ تصویر امیدوارکننده است. مردم می‌گویند کسانی که این برچسب‌ها را روی خودرو خود نصب کرده‌اند واقعاً تلاش می‌کنند بین خطوط برانند و حتی رانندگان پشت سر هم که پیام را می‌بینند احتیاط می‌کنند تا مبادا نقض قانون کنند و از خط خارج شوند.
 
سیاوش کشمیری یکی از بانیان راه‌اندازی کمپین بین خطوط به ایسنا می‌گوید: قصد دارند به زودی پنج هزار برچسب چاپ کنند و در شعب شهرکتاب و برخی کتابفروشی‌ها و کافی‌شاپ‌های معتبر، رایگان توزیع کنند. گزارش‌ها نشان می‌دهد جنبش پا را از تهران فراتر گذاشته و در چند شهر دیگر هم به راه افتاده است. کمپین اندک‌اندک جان می‌گیرد. شاید به همین سبب است که متولیان نظم و قانون در خیابان‌ها، که معتقدند رانندگی بین خطوط می‌تواند تا 60 درصد از ترافیک بکاهد نیز حمایت خود را از کمپین اعلام می‌کنند.
 
چهره‌های پیشکسوتی که مشوق و مروج رویدادهای مثبت فرهنگی و اجتماعی هستند، نظیر رضا کیانیان در صفحه‌های کاربری خود از جنبش حمایت می‌کنند. این حرکت خودجوش و مردمی که در پی استیصال از محکوم کردن مسوولان و دیگر رانندگان شکل گرفته، می‌رود تا رانندگان جان به لب‌رسیده را از دیدن پدیده شگفتی‌آور لایی کشیدن و تغییر مسیر ناگهانی نجات دهد. تصویر پیش‌رو به نظر امیدوارکننده می‌آید. این بار، زور بازوی افکار عمومی شاید بیشتر از قدرت قانون باشد.
 
اما این کمپین نیز مانند دیگر جنبش‌هایی که در فضای مجازی شکل گرفته‌اند تا منشأ تغییرات سیاسی و اجتماعی باشند باب پرسش‌های بسیاری را دوباره می‌گشاید. آیا جنبش‌های فضای مجازی به دنیای واقعی راه پیدا می‌کنند؟ آیا تغییرات حاصل از آن پایدار باقی می‌ماند؟ آیا لایک کردن صفحه‌ها و امضا کردن جنبش‌ها به کنشگرایی واقعی و تغییرات رفتاری در جامعه منجر می‌شود؟
 
درس‌هایی از چند کمپین
 
از زمانی که بهار عربی به مدد یوتیوب جان گرفت و تحلیلگران به نقش شبکه‌های اجتماعی در بسیج افکار عمومی و ایجاد تحولات سیاسی پی بردند زمان زیادی نمی‌گذرد اما، جنبش‌های فضای مجازی دیگر محدود به عالم سیاست نیست. از چالش سطل یخ که تلاش کرد دنیا را با بیماری ALS آشنا کند یا کمپین سازمان ملل که برای مقابله با خشونت علیه زنان از تمام کاربران شبکه‌های اجتماعی خواست تا عکس پروفایل خود را به رنگ نارنجی درآورند تا صدها کمپین کوچک و بزرگ که در حمایت از محیط زیست و حقوق کودکان کار و پناهجویان سوری، یا مقابله با گرمایش زمین و تولید سلاح راه‌اندازی شده است، همگی حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.
 
در کشور ما نیز کمپین‌ها و جنبش‌های شبکه‌های اجتماعی پیروزی‌ها و شکست‌های مختلفی را برای بانیان و حامیان خود رقم زده است. پیوستن هزاران نفر از سراسر دنیا به چالش سطل یخ -که در مدت کمتر از شش هفته 115 میلیون دلار به حساب بنیاد ALS واریز کرد- در ایران نیز بانی کمک به موسسات حمایت از بیماران خاص شد.
 
در نقطه مقابل، کمپین نخریدن خودرو صفر از دیگر جنبش‌های پرچالش فضای مجازی بود که بحث‌ها و البته انتقادهای بسیاری در پی داشت. به اعتقاد بسیاری از صاحب‌نظران و کارشناسان به دلیل نبودن بستر مناسب برای تبدیل شدن به یک کنش واقعی و فقدان ابزارهای حمایتی ضروری، این کمپین به توفیق جدی دست پیدا نکرد.
 
اما کمپین‌های موفق دیگری هم بودند که دست‌کم در آگاه‌سازی افکار عمومی و فراخوانی مردم برای پیوستن به یک حرکت اجتماعی، موثر واقع شدند. کمپین‌های صرفه‌جویی در مصرف آب؛ هر تهرانی، یک درخت؛ کمپین من رای‌ می‌دهم در انتخابات سال گذشته، کمپین تحریم فشفشه و ترقه در چهارشنبه‌سوری یا جنبش نخریدن ماهی قرمز برای سفره هفت‌سین نمونه‌هایی از این دست بودند. کمپین‌های موفقی که سبب شدند مردم به جای ایستادن و نگاه کردن، خود وارد عمل شوند.
 
از لایک تا عمل
 
تا چندی پیش گفته می‌شد اسلکتیویسم که در فارسی به «مبارزه از زیر لحاف» یا «سست‌کنشی» تعریف شده است نوعی از کنشگرایی است که تعهد کمی در قبال مشارکت به همراه دارد و تاثیری بر مسائل سیاسی و اجتماعی جامعه نمی‌گذارد. این روزها اما، فلسفه اسلکتیویسم و آثار و پیامدهای آن به بحث داغ صاحب نظران و اساتید حوزه‌های مختلف تبدیل شده است. این پدیده جدید که توسط رسانه‌های اجتماعی هدایت و رهبری می‌شود ابزاری برای حمایت کاربران فضای مجازی از جنبش‌هایی است که به دلایل مختلف از جمله حمایت از حقوق کودکان، حفاظت از محیط زیست، مقابله با گرمایش زمین، و حتی مقابله با سیاست‌های نادرست دولت‌ها یا دولتمردان تبدیل شده است.
 
 جنبش‌های مجازی معمولاً از شبکه‌های اجتماعی پرمخاطب مانند توئیتر، فیس‌بوک و اینستاگرام آغاز می‌شود اما دامنه بحث در مورد آن تا دنیای واقعی نیز گسترش پیدا می‌کند. اما آیا اسلکتیویسم بهتر از شیوه‌های سنتی کنشگرایی مانند اعتراض و تجمع، نامه نوشتن به نمایندگان مجلس و وزرا، یا مراسمی نظیر گلریزان و جمع‌آوری کمک است؟ یا در مقابل شیوه‌های واقعی کنشگرایی حرفی برای گفتن ندارد.
 
 پاسخ به این سوال کار آسانی نیست. اسلکتیویسم مدافعان سرسختی دارد و البته مخالفان و منتقدان بسیار. موافقان این شیوه نوین کنشگرایی معتقدند انقلاب نوین هشتگ‌ها می‌تواند دست‌کم، زمینه‌ساز تغییرات اجتماعی و سیاسی مهم باشد. برمبنای این دیدگاه سست‌کنشی به سه شیوه می‌تواند زمینه را برای تغییرات سیاسی-‌اجتماعی فراهم کند:
 
ارتقای آگاهی عمومی. یکی از بارزترین راه‌هایی که اسلکتیویسم به وسیله آن می‌تواند سبب پیشبرد تغییرات اجتماعی شود آن است که مسائل مهم اجتماعی را در مقابل دید مخاطبان فراوان، برجسته می‌کند. این مخاطبان که غالباً به لحاظ جغرافیایی پراکنده و از هم دورند در معرض اطلاعات و پیام‌هایی قرار می‌گیرند که شاید قبلاً اطلاعی از آن نداشتند یا از اهمیت آن غافل بودند.
 
 به عنوان مثال تنها تغییر عکس پروفایل و تبدیل آن به نماد یک کمپین یا جنبش می‌تواند سبب تحریک کنجکاوی دیگر کاربران شود و با آگاه شدن آنان از دلیل استفاده از این نماد، زمینه‌ساز پیوستن افراد بیشتر و بیشتری به یک حرکت اجتماعی شود. هر فرد با یک کلیک ساده، با بازنشر یک هشتگ، با تغییر تصویر پروفایل خود و با ری‌توئیت پیام یا شعار یک کمپین می‌تواند صدها و شاید هزاران فالوئر و فرند را از یک جنبش در فضای مجازی آگاه سازد.
 
 
نکته مهم در این کارکرد شبکه‌های اجتماعی آن است که رسانه‌های سنتی هم برای افزایش آگاهی مردم و بسیج افکار عمومی در جهت تغییرات اجتماعی تلاش زیادی می‌کنند. مطبوعات، رادیو و تلویزیون، تبلیغات محیطی و... نیز هنگام بروز بحران یا فراگیر شدن مشکلات اجتماعی یا اقتصادی و فرهنگی می‌کوشند افکار عمومی را نسبت به مسائل حساس و آگاه کنند. گرچه نمی‌توان نقش رسانه‌های سنتی را در فرآیند اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی جامعه نادیده گرفت اما به نظر می‌رسد این رسانه‌ها در اصلاح ناهنجاری‌های اجتماعی چندان هم موفق نیستند.
 
گرچه سبب‌شناسی این مساله نیازمند بحثی طولانی است اما می‌توان از یک دلیل مطمئن بود. بسیاری از مخاطبان، اعتماد خود را به رسانه‌های سنتی از دست داده‌اند چرا که معتقدند این رسانه‌ها حامی و حافظ منافع دولتمردان و سیاستمداران هستند و کمتر به منافع واقعی جامعه می‌اندیشند. در نقطه مقابل، هرقدر از میزان محبوبیت رسانه‌های سنتی و اعتماد مردم به آنها کاسته می‌شود گرایش آنان به رسانه‌های مدرن از جمله شبکه‌های اجتماعی افزایش می‌یابد.
 
 در این رسانه‌ها دیگر ردپایی از کنترل و اعمال نظر به چشم نمی‌خورد. مردم به شبکه‌ها اعتماد بیشتری دارند چون می‌دانند کسانی مانند خودشان در آنها تولید محتوا می‌کنند؛ کسانی که الزاماً در پی منافع شخصی یا جناحی نیستند. در این فضا احساس آزادی عمل و اندیشه بیشتر است و به همین خاطر است که پیام‌ها، از جمله کمپین‌ها و جنبش‌های اجتماعی با اقبال بیشتری‌ رو‌به‌رو می‌شود.
 
اسلکتیویسم امکان مشارکت همگان را فراهم می‌کند. برخلاف دیگر اشکال کنشگرایی که نیازمند مهارت‌های بین‌فردی خاص و بعضاً صرف هزینه است، اسلکتیویسم با فراهم کردن زمینه مشارکت همه مردم در یک جنبش یا حرکت می‌تواند نیروی محرکه قوی و قدرتمندی برای تغییرات اجتماعی باشد. رایگان بودن راه‌اندازی و گسترش بدون هزینه کمپین‌ها در فضای مجازی مزیت بسیار بزرگی است که به واقع محدودیت‌ها و موانع ورود و مشارکت افراد در یک حرکت را از سر راه برمی‌دارد.
 
 کسانی که برای مقابله با خشونت علیه زنان پروفایل خود را به رنگ نارنجی در می‌آورند، یا آنهایی که برای تشویق و ترغیب دیگران به شرکت در انتخابات، تصویر انگشت استامپ‌خورده یا «پیام من رای‌ می‌دهم» را در صفحه کاربری خود به اشتراک می‌گذارند، در نبود شبکه‌های اجتماعی هرگز فرصت پیدا نمی‌کردند خود به رسانه‌ای برای ترویج یک اندیشه یا پیشبرد یک حرکت یا تغییر بدل شوند. در فضای مجازی هر یک نفر، شهروندی فعال و رسانه‌ای تاثیرگذار و قدرتمند است.
 
اسلکتیویسم می‌تواند به اکتیویسم منجر شود. تصویری که از کنشگرایی در ذهن افراد وجود دارد تجمعات خیابانی، جمع‌آوری کمک‌های خیریه یا حضور داوطلبانه در فعالیت‌های اجتماعی است. اما افراد زیادی هستند که هیچ تجربه‌ای از حضور در این کنش‌ها ندارند و احتمالاً ورود به این عرصه را دشوار می‌پندارند.
 
 اسلکتیویسم اما می‌تواند به پلی تبدیل شود تا یکایک شهروندان، نخستین گام را برای مداخله جدی‌تر در مسائل ملی و حتی جهانی بردارند. کسانی که تا دیروز تنها به ری‌توئیت پیام‌های کمپین بین-‌خطوط می‌پرداختند یا به صفحه اینستاگرام یا کانال تلگرامی این هماورد می‌پیوستند، امروز برچسب #من بین خطوط می‌رانم را پشت خودرو خود نصب می‌کنند و می‌کوشند اولین رانندگانی باشند که قانون رانندگی بین خط را نقض نمی‌کنند.
 
 کسی که نماد من رای‌ می‌دهم را در صفحه کاربری خود منتشر می‌کند، به احتمال بسیار زیاد یکی از شرکت‌کنندگان در انتخابات است. این افراد حتی می‌توانند به عضوی فعال از جنبش‌های بین‌المللی تبدیل شوند و جهان را در حفاظت از محیط زیست، حمایت از حقوق بشر و مقابله با فقر و بی‌سوادی و نابرابری یاری دهند. می‌توان گفت جنبش‌های شبکه‌های اجتماعی این قابلیت را دارند که عامه خاموش را به عامه آگاه و فعال تبدیل کنند.
 
 
 عامه خاموش در واقع گروهی از جامعه هستند که مسائل و مشکلات پیرامون خود را می‌بینند اما آن را به عنوان معضلی که باید برطرف شود تلقی نمی‌کنند. در مورد رفتارهای نابهنجار در رانندگی به نظر می‌رسد با گروه بزرگی از این جماعت‌ رو‌به‌رو هستیم. کسانی که حتی باور ندارند بد رانندگی می‌کنند، قوانین را زیر پا می‌گذارند و مسبب بروز بی‌نظمی و حادثه در خیابان‌ها و جاده‌ها هستند. کمپین بین خطوط شاید در گام اول تلنگری است به این عامه خاموش و البته بی‌حس، تا شاید به خاطر بیاورند خیابان‌ها و بزرگراه‌ها خط‌کشی هم دارند!
 
گروه دوم یا عامه آگاه نیز در این حوزه بسیارند. گروهی که وجود مساله یا مشکل را تشخیص می‌دهند اما برای رفع یا اصلاح آن گامی برنمی دارند. این گروه اغلب می‌پندارند نقش موثری در رفع مشکلات ندارند یا اساساً مسوولیت حل آن را متوجه مسوولان یا دیگران می‌دانند، به همین دلیل از مشارکت فعال در فرآیند تغییر می‌پرهیزند. نقش دیگر کمپین‌های فضای مجازی ترغیب این گروه به مشارکت در اصلاح امور است. فکر بکر بانیان کمپین #من بین خطوط می‌رانم در انتشار و توزیع برچسب‌های قابل نصب روی خودرو، شاید انگیزه این گروه برای تغییر رفتارهای رانندگی را بیشتر کند.
 
و سرانجام، عامه فعال کسانی هستند که هم آگاهند و هم برای ساماندهی امور پا به میدان می‌گذارند. کسانی که در فاصله کوتاهی پس از پیوستن به کمپین‌ها در فضای مجازی، در دنیای واقعی به موسسات خیریه کمک می‌کنند، رای‌ می‌دهند، نهالی می‌کارند، مصرف انرژی را در خانه خود مدیریت می‌کنند یا تصمیم می‌گیرند بین خط برانند، عامه فعال به شمار می‌روند. به نظر می‌رسد شبکه‌های اجتماعی با گستردگی بسیار و قدرت نفوذی که دارند قادرند خواب عامه خاموش را بیاشوبند و از آنها عامه فعال بسازند.
 
کنش آنلاین یا آفلاین؟
 
نکته‌ای که منتقدان اسلکتیویسم و کمپین‌های مجازی از خاطر می‌برند آن است که سست‌کنشی قدمت زیادی دارد و به دوره پیش-رسانه‌های اجتماعی برمی‌گردد. پیش از شکل‌گیری این شبکه‌ها نیز نسل جوان تعهد کمتری نسبت به مشارکت در تغییرات واقعی اجتماعی نشان می‌داد و درگیر تفکر«همین که هست» بود.
 
 واقعیت این است که بی‌میلی به مشارکت سیاسی، بی‌رغبتی به ایجاد تغییر در رفتارهای اجتماعی نامطلوب، یا عدم احساس مسوولیت در قبال مسائل جامعه، رهاورد اینترنت، شبکه‌های اجتماعی یا اسلکتیویسم نیست، بلکه خصلت نسل جدید است. باید پذیرفت که افراد جامعه به ویژه جوانان، روز به روز زمان بیشتری را در فضای مجازی سپری می‌کنند و تحرک‌های سیاسی و اجتماعی آنان دیگر شباهت چندانی به گذشته ندارد.
 
 تجربه شور انتخاباتی که در تلگرام آغاز شد و موج فراگیر آن به مشارکت کم‌سابقه سیاسی مردم به خصوص جوانان در انتخابات مجلس شورای اسلامی انجامید درس مهمی برای سیاستمداران و البته ارتباط‌شناسان داشت؛ شبکه‌های اجتماعی در فرآیند اقناع و ترغیب افکارعمومی قدرت غیرقابل انکاری پیدا کرده‌اند. این تجربیات نشان می‌دهد کارایی انواع آنلاین تحرک‌های سیاسی-اجتماعی، تبادل و نشر اطلاعات یا اصلاحات و تغییرات اجتماعی دست‌کمی از انواع کنش‌های آفلاین در دنیای واقعی ندارد.
 
گرچه، همان گونه که در دنیای واقعی کنش‌های بد، خوب، موثر یا بی‌فایده وجود دارد کنش‌های آنلاین هم می‌توانند بد، خوب یا موثر باشند. از این منظر اسلکتیویسم یا انقلاب هشتگ‌ها حمایت از یک جنبش اجتماعی و سیاسی است که به حضور فیزیکی و صرف وقت و انرژی زیاد نیاز ندارد؛ اما به هیچ‌وجه نمی‌توان آن را بی‌فایده و بیهوده دانست. بخواهیم یا نخواهیم، کنشگرایی یا اکتیویسم دچار دگرگونی شده است؛ در حضور اینترنت، اکنون هر نوع کنش جدی سیاسی و اجتماعی یک جنبه آنلاین پیدا کرده و برای تداوم و بقا و البته گسترش، به این جنبه وابسته است.
 این بدان معناست که به جای نگاه بدبینانه لازم است تدابیری اندیشیده شود و انرژی و منابع انسانی بیشتری تخصیص یابد تا حرکت‌هایی که در فضای مجازی شکل می‌گیرد به حرکت‌های پایدار تبدیل شود و منشأ تغییرات اجتماعی عمیق و موثر باشد. به جای محکوم کردن یا بی‌فایده خواندن کمپین‌های مجازی می‌توان امیدوار بود نسلی که بیش از پیش به زندگی در دنیای مجازی خو گرفته است، با پیوستن به جنبش‌های این فضا و یک لایک ساده، بار دیگر نسبت به مسائل پیرامون خود حساس شود.
 
این ویژگی عصر ماست که کنش‌های سیاسی- اجتماعی نیازمند ایجاد انسجام بین نسل وابسته به تکنیک‌های عصر پیش-دیجیتال، و جوانانی است که 24 ساعت شبانه‌روز و هفت روز هفته کاربران خستگی ناپذیر شبکه‌های اجتماعی و تکنولوژی‌های آنلاین هستند. شاید این دنیای آنلاین بتواند رانندگی بین لاین را به یک رفتار پایدار تبدیل کند.

صفاتی که دخترها دوست دارند شوهران آینده شان از آنها برخوردار باشند به تعداد دختران روی زمین متفاوت است اما فارغ از هر طرز فکری بعضی از ویژگی ها هستند که هیچ دختری دوست ندارد شوهری با آن مشخصات نصیبش بشود. یکی از این ویژگی ها خساست است. از کجا بفهمید که خواستگاری که برایتان آمده آدم خسیسی است یا نه؟
 
کی خسیس است، کی صرفه جو؟
قبل از اینکه بخواهید درباره خسیس بودن خواستگارتان نتیجه گیری کنید باید تعریف تان از خساست و تفاوت آن با صرفه جو بودن را مشخص کنید. آدم های صرفه جو، از مخارج غیر ضروری پرهیز می کنند و سعی می کنند از هر وسیله ای که دارند تا حد ممکن بهترین استفاده را ببرند اما در مواقع ضروری کاملاً دست و دل بازند. ولی آدم های خسیس فارغ از اینکه مسئله ضروری باشد یا نه به طور کلی در برابر هر هزینه ای مقاومت می کنند. به علاوه، افراد خسیس در اغلب موارد از لحاظ عاطفی هم خشک و جدی هستند، به جزئیات خیلی توجه می کنند و پول به جانشان بسته است. پس در وهله اول خساست را برای خودتان تعریف کنید و البته تعریف طرف مقابل تان را هم بشنوید تا مبادا به دلیل تفاوت های تربیتی و فرهنگی به اشتباه او را خسیس قلمداد کنید.
 
 
خواستگار خسیس چه ویژگی هایی دارد؟
برای اینکه بفهمید آیا خواستگارتان مرد خسیسی است یا نه باید دقت و وقت لازم و کافی را به کار ببرید. به طور کلی تشخیص دادن یک صفت ناخوشایند در دیگران، مستلزم این است که آن صفت در موقعیت های مختلف در آن ها دیده بشود. مضاف بر اینکه توصیه می شود که نظر دادن نهایی در این موارد به عهده متخصصین مانند روانشناسان و مشاوران ازدواج گذاشته بشود چرا که آنها با آزمون ها و راهبردهایی که در اختیار دارند می توانند اطلاعاتی معتبرتر از احساسات و نگرش های فردی شما در اختیارتان بگذارند. در کنار این مطالب، چندسؤال می توانند در شک کردن به خسیس بودن خواستگارتان به شما کمک کنند:
 
 
1. چقدر مثل یک خواستگار رفتار می کند؟ پا پیش گذاشتن برای ازدواج، مستلزم هزینه کردن است. البته منظورم هزینه های معقول و معمول است مثل خریدن گل و شیرینی و رسیدگی کردن به سر و وضع، نه بریز و بپاش کردن. از آنجا که آدم های خسیس، در برابر هر نوع هزینه ای مقاومت می کنند، حتی مثلاً در شب خواستگاری که ملاقات مهمی است، لباس های کهنه می پوشند و یا بدون گل و شیرینی در مجلس حاضر می شوند.
 
 
2. چقدر مثل یک نامزد رفتار می کند؟ خساستِ خواستگار همیشه خودش را در قالب دست خالی به خواستگاری رفتن و یا بی توجهی به سر و وضع نشان نمی دهد. توصیه کلی و جدی این است که حتی در مواردی که خواستگارتان فرد مناسبی به نظر می آید، بلافاصله عقد نکنید و بین خواستگاری تا عقد یک دوره نامزدی در نظر بگیرید. تعاملات فردی و خانوادگی ای که در این مدت انجام می شود می تواند اطلاعات خوبی را در زمینه های مختلف از جمله خسیس بودن یا نبودن طرف مقابل در اختیار شما بگذارد. دوران نامزدی، دورانی است که در طی آن هر دو طرف سعی می کنند بیشترین توجه را نسبت به نیازهای دیگری نشان بدهند. به خصوص آقایان در این مورد دست و دلبازی بیشتری به خرج می دهند مثلاً اگر بخواهند همراه هم به جایی بروند راحت ترین مسیر را انتخاب می کنند و یا اگر به منزل نامزدشان دعوت شوند با گل و یا یک کادوی مناسب به آنجا می روند. در حالی که نامزدهای خسیس از هر کاری که مستلزم هزینه باشد طفره می روند و یا کمترین هزینه را به خرج می دهند.
 
 
3. چه حرف هایی می زند؟ چه در شب خواستگاری و چه در طی دوران نامزدی، از فرصت استفاده کنید و مهم ترین سؤالات را از او بپرسید. برای مثال بپرسید که زندگی آینده اش را از لحاظ اقتصادی در چه سطحی می بیند؟ از او بخواهید با مثال های عینی این مسئله را برای شما روشن کند. یابه طور متوسط چقدر برای رفت و آمد، خرید، تفریح، سفر و سلامت خرج می کند؟ نظرش راجع به پس انداز چیست و تا چه حد اهل پس انداز است؟ در همه موارد حواستان به پاسخ هایی که می دهد باشد.
 
 
4. دیگران راجع به او چه می گویند؟ درباره او تحقیق کنید و ببینید آیا دوستان و آشنایان، او را خسیس می دانند یا نه.
 
 
 
مردان خسیس
 
خساست را بیشتر بشناسید
 
 
 
به خواستگار خسیس چه جوابی بدهید؟
اگر در جریان نامزدی، با تحقیق و یا کمک روانشناس متوجه شدید که خواستگارتان خسیس است چه کار باید بکنید؟ به خصوص اینکه ممکن است او به خاطر جذابیت های دیگری مثل قیافه، ثروت، تحصیلات و ... توجه شما را هم جلب کرده باشد. قبل از نهایی کردن تصمیم تان در مورد او چند نکته را در نظر بگیرید:
 
 
1. تغییر دادن را فراموش کنید. تغییر دادن آدم دیگری به جز خود، رؤیایی بیش نیست. پس خودتان را با آن فریب ندهید.
 
 
2. خساست را بیشتر بشناسید. سعی کنید درباره مردهای خسیس اطلاعات بیشتری به دست بیاورید و ببینید که همسران این افراد چه مشکلاتی دارند. از اطلاعات پزشکی و درمانی هم استفاده کنید و به این نکته توجه داشته باشید که تا وقتی که فرد خسیس تمایلی نداشته باشد (که در خیلی از موارد این گونه است)، روانپزشک و دارو هم نمی توانند به او کمکی بکنند.
 
 
3. توانایی های واقعی کنار آمدنتان را بشناسید.ممکن است فکر کنید که با ویژگی هایی که در خودتان سراغ دارید می توانید با او کنار بیایید. شاید شما به لحاظ روانی آدم قوی ای باشید و بتوانید با آدم های مختلف کنار بیایید ولی یادتان باشد که کنار آمدن با کسی که متعهد هستید یک عمر با او زیر یک سقف زندگی کنید با کنار آمدن با پدر و مادر و خواهر و برادر و رئیس و همکار و همسایه خیلی فرق دارد.

جشن تکلیف
 
برگزاری جشن تکلیف برای دختران 9 ساله، برای تشویق آنها در انجام اعمال عبادی، از دیرباز مرسوم بوده و امروزه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است، تا جایی که در این زمان، تمامی دبستان های دخترانه جشن تکلیف را به باشکوهترین وجهی انجام می دهند. یکی از ملزومات این گونه جشن ها، دوخت چادر نماز جشن تکلیف و سجاده و کیف آن به رنگ های شاد و مدل های مختلف است.
 
 
 
معمولا چادر جشن تکلیف، با انواع تزیینات از جمله ربان، گل، مروارید و گیپور برای این فرشتگان کوچک آماده می شود. شما می توانید با دوخت زیباترین مدل های چادر نماز جشن تکلیف و کمی خلاقیت، دختر کوچولویتان را در امر نماز تشویق کنید.
 
 
 
در ادامه جدیدترین مدل های چادر جشن تکلیف را می بینیم:

این جشن رسما به عنوان یکی از بزرگترین مراسم مد و لباس ،سالانه به نفع موزه ی متروپولیتن در زمینه ی مد و لباس برگزار می شود. همچنین به صورت ویژه ای به عنوان یکی از منحصر به فرد ترین برنامه های اجتماعی در نیویورک و یکی از بزرگترین شب های جمع آوری سرمایه با ۹ میلیون دلار در سال می باشد که در سال 2013 رکورد 12 میلیون دلار را هم زده است. این جشن در زمینه فیلم و موسیقی از سال 1971 برگزار شده است و به مانند دیگر مراسم دنیای مد، بر روی فرش قرمز برگزار می شود و بهترین ها و بدترین های دنیای مد به تصویر کشیده می شوند.
 
آنا وینتور سردبیر مجله معروف ووگ که در زمینه ی مد و لباس می باشد در این زمینه و برای جمع آوری این پول در این جشن بسیار فعالیت دارد. هر ساله در این جشن یک زمینه ی خاصی گنجانده شده است وتنها به مد پرداخته نمی شود و برای تمامی مهمانان دعوت شده شام سرو می گردد.
 
 
مدل لباس پاپی دلوینگن Poppy Delevingne در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس سلنا گومز Selena Gomez در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس تیلور سویفت Taylor Swift در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس زویی سالدانا Zoe Saldana در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس آنا وینتور Anna Wintour در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس بیانسه Beyonce در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس بلیک لایولی blake lively در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس اما واتسون Emma Watson در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 
 
مدل لباس کیتی پری Katy Perry در مراسم مت گالا Met Gala 2016
 
 

اکثر مردم اشتباهات رایجی را در مورد نگهداری جواهرات خود مرتکب می شوند. هر اشتباه اما راه حلی دارد که ما در اینجا آنها را به شما یادآوری می کنیم. با رعایت این نکات عمر جواهرات تان بیش از پیش خواهد شد. موارد نام برده، اشتباهات رایجی است که اکثر خانم ها و آقایان در مورد جواهرات خود مرتکب می شوند.
 
1. شستن هر روزه جواهرات
جواهرات، چه حلقه ازدواج باشد چه گردنبندی از دوران کودکی، آنقدر زیبا و فریبنده هستند که شما دوست دارید هر روز آنها را بیاویزید. حلقه ازدواج جزو آن دسته از جواهراتی است که آسیب بیشتری می بینند به این دلیل که هر روز آن را به دست می کنیم. اما اگر می خواهید که حلقه ازدواج تان عمر بیشتری داشته باشد، هنگام خواب و کار کردن با دستهایتان مانند ظرف شستن، نقاشی کردن یا حتی وقتی دستکش های لاتکس به دست می کنید، آنها را از دست هایتان در بیاورید. فقط یادتان باشد که آن را در جایی امن قرار دهید تا گم نشوند.

سعی کنید حلقه ازدواجتان را هنگام ظرف شستن، نقاشی کردن و... در بیاورید و جای امن بگذارید

2. شنا یا حمام کردن با جواهرات
نه تنها استفاده دائمی جواهرات کار اشتباهی است، بلکه شما باید در شرایطی خاص مانند حمام کردن یا شنا کردن در دریا و استخر نیز آنها را در بیاورید. آب ماده ای است ساینده. تا به حال به سنگ هایی که در مسیر رودخانه قرار گرفته اند، دقت کرده اید؟ آب به مرور زمان سطح تمام آنها را صاف و صیقلی می کند. همین اتفاق می تواند در مورد جواهرات شما هم رخ دهد اگر آنها را همیشه در حمام یا هنگام شنا به همراه داشته باشید. بنابراین اگر می خواهید که عمر جواهرات تان بالا رود، آنها را در معرض مایعات قرار ندهید.
 
3. نگهداشتن جواهرات در مکان های مختلف
جواهرات خود را کجا نگه می دارید؟ حتما برای شما هم بارها اتفاق افتاده که آنها را گم کنید یا حتی ندانید کجا پنهان شان کرده اید. اما چرا این اتفاق می افتد؟ به این دلیل که  شما جواهرات خود را در جاهای مختلف نگه می دارید و هر بار یادتان می رود کجا دنبال شان بگردید. اگر می خواهید از این سردرگمی رها شوید، همانطور که برای کفش ها یا کلیدهایتان جای به خصوصی دارید، تمام جواهرات خود را هم در یک جای به خصوص و امن قرار دهید.
 
تمام جواهرات خود را هم در یک جای به خصوص و امن قرار دهید
 
4. قرار دادن جواهرات در معرض دید
بهتر است جواهرات خود را از جلوی چشم دور نگهدارید و آنها را در جایی امن پنهان کنید. در این صورت شانس دزدها در پیدا کردنشان کمتر خواهد شد. هستند کسانی که خودشان هم فراموش می کنند جواهرات خود را در کجا پنهان کرده اند. اگر شما هم جزو همان دسته هستید، بهتر است در این مورد دقت بیشتری به خرج دهید. مثلا مکان آن را در جایی یادداشت کنید یا با یکی دیگر از اعضای خانواده تان در میان بگذارید تا در صورت فراموشی، به بن بست نخورید.

جواهرات خود را در جایی امن و دور از چشم قرار بدهید
 
5. شستشو جواهرات با دستگاه اولتراسونیک
دستگاه اولتراسونیک برای شستن جواهرات خوب است اما باید حواس تان باشد که هر مدل جواهری را در آن قرار ندهید. به عنوان مثال از گذاشتن مروارید، زمرد، اپال، مرجان در آن به شدت خودداری کنید.

باید حواس تان باشد که برای شستن هر مدل جواهری از دستگاه اولتراسونیک استفاده نکنید

6. غوطه ور کردن جواهرات در مواد شوینده به مدت زیاد
این که جواهرات خود را هر چند وقت یک بار در مواد شوینده قرار دهید، خوب است اما حواستان باشد که مدت زمان این کار خیلی زیاد نباشد زیرا احتمال این که جواهرات نقره ای شما سیاه و طلاهایتان تغییر رنگ دهد، زیاد است.
 
برای شستن جواهرات خود آن ها را به مدت زیاد در مواد شوینده قرار ندهید

7. فشار آوردن به سنگ انگشتر برای بیرون آوردن از انگشت
شاید تا به حال توجه نکرده باشید اما گذاشتن و در آوردن انگشتر هم قانونی دارد. بسیاری از افراد، به خصوص آنهایی که انگشتر برای دست هایشان کمی تنگ است، هنگام در آوردن انگشتر، به سنگ آن فشار می آورند. این کار به مرور زمان به انگشتر آسیب می رساند و موجب می شود که سنگ آن شل و حتی از انگشتر جدا شود. پس حواستان باشد که انگشتر خود را از دو طرف سنگ آن بگیرید.
 
هنگام در آوردن انگشتر از دستتان از سنگ آن نگیرید زیرا باعث جدا شدن سنگ از انگشتر می شود
 

قد بلند به نظر رسیدن یکی از رازهای اصلی شیک پوشی است. شما هم اگر قد متوسطی دارید به راحتی می توانید با این ترفندها قدتان را بلندتر از آنچه هستید نشان دهید. 
 
قدتان را با این ترفندها بلندتر کنید!!
شاید وقتی صحبت از بلند نشان دادن قد به میان می آید، عده ای باور نکنند و قد را بخش تثبیت شده از هیات هر فرد بدانند، البته پر بی راه نیست. چاقی و لاغری قابل تغییرند. اما قد انسان در طول عمر او تقریبا ثابت می ماند و تغییر نمی کند. اما شما می توانید با به کار بستن یک سری اصول، قدتان را بلندتر از آن چیزی که است نشان دهید:
 
برای بلندقد به نظر رسیدن لباس هایی با خطوط راه راه عموی به تن کنید
خطوط عمودی، چشم بیننده را به سمت بالا و پایین هدایت می کند و این باعث خطای دید می شود. از این رو، لباس دارای خطوط راه راه عمودی، قد را بلندتر نشان می دهد و در مقابل، راه راه افقی به شما ظاهری چاق و قد کوتاه می بخشد.
 
برای بلند قد به نظر رسیدن بلوز و شلوار هم رنگ بپوشید
پوشیدن دو رنگ بلوز و شلوار، بدن شما را در چشم بیننده به دو قسمت تقسیم می کند و چشم به اشتباه، قد را کوتاه تر تصور خواهدکرد. اما لباس سرتاسر یکرنگ، بدن را تنها در یک بخش نشان می دهد و بیننده شما را بلندتر خواهددید.
 
اگر می خواهید بلند قد به نظر برسید، نقش و نگارهای لباس تان نباید درشت باشد
نقش های درشت روی لباس، باعث می شود شما کوتاه تر و پهن تر به نظر بیایید. اما نقش های ریز مانند طرح چهارخانه ریز، شما را قدبلند و خوش اندام نمایان می کند.
 
اگر می خواهید بلند قد به نظر برسید، لباس های گشاد و بزرگ نپوشید
هرگز پیراهنی که در آن گم می شوید به تن نکنید. این لباس ها شما را چاق تر و کوتاه تر نشان می دهد.
 
نکاتی برای خانم هایی که می خواهند قدبلند باشند
برای قد بلند به نظر رسیدن موهایتان نباید روی شانه هایتان قرار گیرد
اگر موهایی بلند دارید، نباید آن ها را روی شانه ها بیندازید، و گرنه اندام شما را فشرده تر و کوتاه تر از آن چه است، نشان خواهد داد. موهایتان را کوتاه کنید یا آن ها را با کلیپس یا کش مو جمع کنید، به نحوی که روی شانه تان قرار نگیرد.
 
برای بلند قد به نظر رسیدن موهای تان را مش کنید
موهای یکرنگ را روی شانه نریزید، زیرا ظاهری کوتاهتر به گردن شما می بخشد. موهایتان را مش یا هایلایت کنید تا در بلند قد نشان دادن تان موثر باشد.
 
برای بلند قد به نظر رسیدن کفش پاشنه بلند بپوشید
این امکان خوب برای خانم ها وجود دارد که با پوشیدن کفش لژدار یا پاشنه دار به بلند قد شدن خود کمک کنند. شما هم از این موهبت استفاده کنید، اما مراقب سلامت پاهایتان هم باشید و از به پا کردن کفش هایی با پاشنه های فوق العاده بلند بپرهیزید.
 
برای بلند قد به نظر رسیدن لباس یقه 7 بپوشید
یقه 7 مانند خطوط راه راه عمودی موجب خطای دید می شود و قد را بلندتر نشان می دهد. در حالی که یقه گرد به کوتاه و چاق نشان دادن قد شما کمک می کند.
 
برای بلند قد به نظر رسیدن دامن کوتاه بپوشید
دامنی بپوشید که تا بالای زانوهایتان باشد و زانو باید پیدا باشد. هرچه بخش بیشتری از پا بیرون باشد، قد بلندتر به نظر خواهید رسید.
 
شلوار دمپا گشاد به پا کنید
این شلوارها قد را بلند و پاها را متناسب تر نشان می دهد، در حالی که شلوار تنگ به پاها ظاهری چاق و کوتاه خواهد داد.
 
شلوار و کفشی یک رنگ انتخاب کنید
این هم یک حقه دیگر برای بلندتر نشان دادن قد! اگر کفش تان به همان رنگ شلوار باشد، چشم بیننده نمی تواند تشخیص دهد که مچ پا کدام است و از مچ به پایین را جزئی از همان پا خواهددید. بدین ترتیب پاها ظاهری کشیده تر پیدا می کند.
 
شلوار فاق بلند بپوشید
فاق بلند شلوار، چشم بیننده را فریب می دهد و او تصور می کند که پاهای شما بلندتر است.
 
برای قد بلند شدن کمربند باریک ببندید
کمربند باریک به زیباتر شدن اندام تان کمک می کند. اما کمربند پهن، نقش خطوط راه راه افقی را پیدا می کند و هیکل را کوتاه تر نشان خواهدداد.
 
برای قد بلند شدن گردنبند بلند و آویخته استفاده کنید
این نوع گردنبند چشم بیننده را به سمت بالا و پایین هدایت می کند و در نتیجه، بالاتنه کشیده تر به نظر خواهدآمد.
 
برای قد بلندشدن کیف بزرگ دست نگیرید
کیف های بزرگی که ظاهر ساک را دارند، از قد بلندی شما می کاهد و کوتاه و زمخت نشان تان می دهد. برعکس کیف های ظریف که خطوطی باریک دارد، باعث کشیده تر نشان دادن شما می شود.
 
نکاتی برای قد بلند شدن در آقایان
مدل موی مناسب انتخاب کنید
اگر می خواهید بلند و باریک تر به نظر بیایید، قسمت های کناری سر در بالای گوش ها را کوتاه کنید و در عوض بالای سر را بلند کرده و رو به بالا بدهید. بدین ترتیب، قد شما کمی بلندتر به نظر خواهدآمد.
 
کفش دارای لژ مناسب انتخاب کنید
برخی کفش ها دارای لژ پنهان اند که به چشم بیننده نمی آیند، اما قد شما را بلندتر از آن چه است، نشان می دهد.
 
کت نسبتا کوتاه بپوشید
به طور کلی، کت و شلوار موجب قد بلند نشان دادن شما می شود. اما اگر کت نسبتا کوتاه باشد، به نحوی که قسمت بیشتری از پاها نمایان شود، قدبلندتر به نظر خواهید آمد.
 
مراقب کراوات تان باشید
کراوات بلند و باریک با خطوط راه راه باریک ببندید تا بالاتنه شما بلندتر و ظریف تر به نظر باید. برعکس، کراوات پهن باعث کوتاه و زمخت نشان دادن شما خواهدشد.
 
بلوز نسبتا کوتاه بپوشید
بلوزهای غیر رسمی را نیز مانند کت تان نسبتا کوتاه تر انتخاب کنید تا قسمت بیشتری از پاهایتان پیدا باشد و بدین ترتیب، قدبلندتر جلوه کنید. اما بلوزتان نباید بیش از حد کوتاه باشد، وگرنه نمایی غیرواقعی پیدا خواهید کرد.
 
مراقب قد شلوارتان باشید
شلوار نه باید کوتاه باشد و نه بیش از حد بلند. شلوار کوتاه بد مدل است و پاها را کوتاه تر نشان می دهد؛ اما اگر شلوار بیش از حد بلند باشد، لبه پایینی آن روی قسمت بند کفش جمع می شود به بیننده این حس را القا می کنند که شما قدی کوتاه دارید. چین خوردگی های پهن افقی لبه پایینی پاچه ها، به خودی خود می تواند عامل کوتاه نشان دادن شما باشد. پس شلوارهایتان را در اندازه ای مناسب انتخاب کنید؛ نه کوتاه و نه بلند.
 
شلوار فاق بلند بپوشید
قد بلند فاق در چشم بیننده به طول پاهایتان خواهد افزود. پس شلوار فاق بلند بپوشید و قسمت پایینی بلوزتان را داخل آن قرار دهید.
 
شلوارهایتان را در رنگ های تیره انتخاب کنید
رنگ های تیره شما را بلندتر و باریک تر نشان می دهد. بنابراین شلوارهایتان را حتما به رنگ تیزه انتخاب کنید تا پاهای تان بلندتر به نظر بیاید.
 
در قسمت بالاتنه، جزییات فراوان به کار برید
جزییات خود به خود در بیننده خطای دید ایجاد می کند و بالاتنه را برای او کشیده تر نشان می دهد. اپل، کراوات، جیب و مانند این ها می تواند به بلندتر شدن بالاتنه شما کمک کند.
 
امیدوارم با به کار بستن این نکات بتوانید ظاهری بلندتر و خوش تیپ تر پیدا کنید. مراقب ژست تان باشید. هنگامی که ایستاده یا نشسته اید قوز نکنید تا اندام تان جمع نشود. همواره گردن تان را بالا بگیرد و شانه هایتان را عقب بدهید. به وزن تان توجه داشته باشید. چاقی ظاهر انسان را کوتاه و لاغری بلند می کند. همچنین موهایتان را بالا بدهید تا با این ترفند هم کمی به قامت تان اضافه شود.

 حدود 10 سال پیش بود که خرید خانه برای دریافت اقامت دوبی به شدت روی بورس بود وب سیاری از مردم تحت تبلیغات وسوسه انگیز و حضور برخی چهره های مشهور در تبلیغات ماهواره ای، اقدام به خرید این خانه ها کردند.
 
فقط چندسالی زمان نیاز بود تا همه رویاهای آن افراد نقش بر آب شود. یا خانه های آن ها توقیف شد و یا نتوانستند اقامت بگیرند. حالا نوبت به کشور ترکیه رسیده است. از پنج سال پیش بود که با اوج گرفتن سریال های ترکیه ای، تبلیغات برای خرید خانه در ترکیه و دریافت اقامت در این کشور آغاز شد. از حدود دو سال تاکنون، این تبلیغات به نهایت خود رسیده و در لا به لای برنامه های مردم پسند ماهواره ای، شاهد ادعاهای عجیب و غریب در مورد خرید ملک در ترکیه و اقامت در آن کشور هستیم. منظورمان از عجیب و غریب آن است که هر بیننده ای با مشاهده این تبلیغات گمان می برد در ظرف مدت کوتاهی می تواند هم ملک بخرد و هم اقامت خود را دریافت کند.
 
 
از سوی دیگر، چند روزی است که خبر آمده ترکیه از نظر تورم مسکن در جهان اول شده و قیمت ها نیز در 5 سال حدود دو برابر افزایش پیدا کرده است. با این وجود همچنان بازار خرید و درخواست برای این خانه ها داغ است. برای آن که از جزییات خرید خانه در ترکیه اطلاعات بیشتری به دست بیاوریم، با چند آژانس مسافرتی و خریداران خانه در ترکیه گفت و گو کردیم. ای گرفتن اقامت یا خرید خانه به همین آسانی است؟ کدام مناطق گران تر است و کدام مناطق ارزان تر؟ ابتدا اصل خبر را بخوانید.
 
خبرگزاری بلومبرگ چنین خبری را منتشر کرده است: «در نگاه نخست، بازار مسکن ترکیه که بهترین عملکرد را در بین بازارهای مسکن دنیا داشته، نشانه های چندانی حاکی از یک حباب در آستانه ترکیدن را از خود نشان نمی دهد. وابستگی به وام ها پایین است و مالکان خانه ها در ترکیه به دلیل افزایش سریعتر قیمت مسن نسبت به سایر کشورها در سال گذشته به صورت منظم در حال بازپرداخت وام های خود هستند. در حال حاضر که ساخت و سازها در ترکیه افزایش یافته تا سهم بیشتری از سرمایه گذاری در این کشور را نسبت به چین تشکیل دهد، بیشتر این سازندگان خانه هستند که با ریسک مواجه اند تا خریداران.
 
براساس گزارش اتحادیه بانکداری ترکیه، سهم توسعه دهندگان بخش مسکن ترکیه از وام های گرفته شده به شدت افزایش یافته و در حال حاضر به بیش از هر زمان دیگری در طی یک دهه گذشته رسیده و تقریبا یک پنجم کل وام های اخذ شده توسط اشخاص حقوقی را تشکیل داده است. با افزایش سهم استقراض در توسعه بخش مسکن ترکیه، سهم این صنعت از وام های بازپرداخت نشده در طی 5 سال گذشته تقریبا دو برابر شده است.
 
سازندگان برای بالا نگه داشتن فروش ها، به خریداران کمک می کنند تا هزینه های خود را تسویه کنند. برای مثال، در طرح توسعه ای 1.5 میلیارد دلاری مسلک 1453 در استانبول، توسعه دهنده به خریداران پیشنهاد می کند که به جای دریافت 25 درصد سپرده که حداقل سپرده مورد نیاز در وام های بانکی است، 10 درصد سپرده دریافت کند و نرخ های بهره ای زیر نرخ بازار دریافت نماید.
 
موگول علی اوگالوغلو، توسعه دهنده پروژه مسلک می گوید، در حالی که نرخ بهره در وام های مسکن افزایش یافته، شرکت ها حاضر شده اند از مقداری از سود خود بگذرند تا زندگی برای خریداران آسانتر شود. فروش برای این بخش از اهمیت بالایی برخوردار است. بنابراین این نوع حمایت ها از خریداران کاملا طبیعی است. قیمت مسکن در ترکیه در طی 5 سال گذشته دو برابر شده و در سال 2015 نیز رشدی 18 درصدی را تجربه کرده که این رقم رشد از نظر شاخص قیمت مسکن جهانی نایت فرانک بالاترین رقم رشد قیمت محسوب می شود.»
 
قیمت های رنگارنگ
 
تصور خریداران ایرانی از خرید خانه در ترکیه و شهر استانبول، عموما میدان تقسیم، خیابان استقلال و محله اکسارای است. دلیل هم ساده است. ایرانی ها در سفرهای خود که به قصد خرید یا تفریح به استانبول می روند، معمولا جز محله های فوق، جای دیگری را نمی بینند. بنابراین در زمان خرید خانه، اولین گزینه ای که به ذهنشان می رسد همین محله هاست، در حالی که این مناطق جزو محله های مرکزی، توریستی و شلوغ استانبول محسوب شده و ذهن عاقل حکم می کند که در چنین مناطقی نباید خانه خرید.
 
با یکی از آژانس های مسافرتی تماس گرفتیم و از آن ها در مورد خانه ها و قیمت ها پرسیدیم. متصدی پشت خط اولین جمله ای که به ما می گوید، این است: «در کدام منطقه ترکیه خانه می خواهید؟ همان مناطقی که سریال هال حریم سلطان و فاطما گل فیلمبرداری شده است؟» قاعدتا از این که در ابتدای مکالمه و بدون هیچ گونه آشنایی قبلی و مقدمه چنین جمله ای را بشنویم، جا می خوریم. از او می پرسیم در کدام مناطق این فیلم ها فیلم برداری شده که توضیح می دهد محله های Sariyer، Beykoz، Besiktas جزو مناطقی هستند که اکثر فیلم ها در آن جا فیلمبرداری شده و به همین دلیل قیمت خانه در این مناطق بیشتر است!
گران ترین ها و ارزان ترین ها کدام هستند.
 
* در شهر استانبول پنج محله گران قیمت وجود دارد: Bakirkoy، Beyoglu، Sariyer، Besiktas، Beykoz. قیمت خانه در این محله ها از مترمربعی 9 هزار لیر وجود دارد تا 4500 لیر. یعنی از حدود متری 11 میلیون و پانصد هزار تومان تا متری 5 میلیون و 700 هزار تومان. درواقع برای خرید یک خانه 100 متری مبلغی بین 500 میلیون تا یک میلیارد و 10 هزار تومان نیاز است. این محله ها اکثرا در مناطقی از شهر استانبول قرار دارند که کمتر در معرض هجوم توریست ها و شلوغی ها قرار دارند. هرچه از مرکز شهر دور شوید و به قسمت جنوبی یا شمالی شهر بروید، قیمت ها گران تر می شود.
 
* در شهر استانبول پنج محله ارزان قیمت وجود دارد: Avcilar، Silivri، Esenyurt، Arnavutkoy، Beylikduzu. قیمت خانه در این مناطق از متری 1200 لیر آغاز شده و تا دو هزار لیر می رسد. یعنی از متری یک میلیون و 500 هزار تومان تا دو میلیون و 500 هزار تومان درواقع برای خرید یک خانه 100 متری، مبلغی بین 150 میلیون تومان تا 250 میلیون تومان مورد نیاز است. این محله ها اکثرا در حاشیه های شهر استانبول قرار دارند و خانه ها قدیمی سازتر هستند.
 
* در مناطق مرکزی استانبول و یا محله های معروف مانند تقسیم، آکسارای و... عموما خرید و فروشی صورت نمی گیرد. اکثرا مکان ها یا به هتل ها و مسافرخانه ها داده شده و یا فروشگاه و پاساژ ساخته شده است. اگر هم خانه ای در این محله ها پیدا کردید، اکثرا بسیار قدیمی ساز هستند و قیمت آن ها بین گران ترین و ارزان ترین ها است.
 
چیزهایی هست که نمی دانید
 
در تبلیغات ماهواره ای و یا صحبت هایی که با مشاوران املاک می کنید، همه چیز را به شما نمی گویند و چند حقیقت مهم را از شما پنهان می کنند. در این جا از همه آن ها برای شما رمزگشایی می کنیم.
 
1- در ترکیه زمین و ملک کاملا دو بحث جداگانه هستند. در قوانین ترکیه، فقط خانه ها اجازه فروش به اتباع خارجی دارند و زمین ها به هیچ عنوان به نام خریدار قرار نمی گیرد. این یکی از نکات مهمی است که از شما پنهان می شود. فرض کنید شما خانه مورد نظر خود را خریده و در آن ساکن شده اید. اگر دولت ترکیه در هر زمان و به هر دلیلی بخواهد خانه را از چنگ شما دربیاورد، به راحتی و با چند قوانین حقوقی این کار را انجام می دهد.
 
2- به دست آوردن اقامت یکی دیگر از نکاتی هست که به شدت روی آن تبلیغ می شود اما کمتر کسی از جزییات آن خبر دارد. «حیدر نصرالهی» یکی از افرادی است که از حدود 5 سال پیش در ترکیه خانه خریده اما هنوز نتوانسته اقامت بگیرد. او در توضیح این مورد می گوید: «در زمانی که خانه را خریدم به من گفته شد تا چند ماه بعد اقامت این کشور به دست من می رسد اما تاحالا چنین موضوعی اتفاق نیفتاده است.
 
این جا پروسه اقامت کاملا جداگانه است. در حدود دو، سه سال پروسه بررسی درخواست شما از لحاظ فردی، خانوادگی، امنیتی و... چک می شود. پس از آن میزان سرمایه شما در کشور خودتان و کشور ترکیه خواسته می شود و طبق آن رتبه بندی می شوید. در نهایت هم به شما گفته می شود اگر می خواهید اقامت خود را نهایی کنید، حتما باید یک شریک تجاری اهل ترکیه پیدا کرده و با او همکاری کنید. درواقع همان پروسه ای که به صورت عادی برای دریافت اقامت طی می شود، در این جا هم طی شده و خرید خانه امتیاز خاصی برای دریافت اقامت محسوب نمی شود.»
 

3- مورد سوم نیز همان کلاهبرداری های همیشگی است. موارد زیادی دیده شده که آژانس های واسطه یک خانه را به چند نفر فروخته اند و یا خانه ای اجاره ای را با قیمت و عنوان فروشی به متقاضیان فروخته اند. خریداران پس از آن که به کشور مقصد می روند، تازه متوجه می شوند چه کلاه گشادی بر سرشان رفته و به علت عدم تسلط بر موارد حقوقی نمی توانند پول های خود را پس بگیرند.
 
در گذشته کدام کشورها روی بورس بودند؟
 
4 هزار و 50 میلیارد تومان. این رقم سرمایه گذاری ایرانی ها در دوبی در سال 2012 بود. آماری رسمی که در جزییات آن آمده عمده این سرمایه در بخش زمین و املاک این امیرنشین کوچک متمرکز شده بود. پیش از این هم بارها ایرانیان اشتهای پایان ناپذیر خود را در خرید زمین و ملک ثابت کرده بودند. ارمنستان، جمهوری آذربایجان و حتی مالزی کشورهایی هستند که ایرانی ها برای خرید زمین هایشان هجوم برده اند. تا حدی که گاهی باعث افزایش قیمت کاذب ملک در کشور مقصد هم شده اند. مثلا در اواسط دهه هشتاد حضور چشمگیر ایرانی ها در بازار املاک ارمنستان قیمت یک آپارتمان ساده را از 5 هزار دلار به 30 زهرا دلار رسانده بود، یعنی 6 برابر!
 
بعضی کارشناسان اقتصادی در آن زمان معتقد بودند این کار ایرانی ها در آن زمان کاملا توجیه عقلی داشت. چون مثلا در کوالالامپور مالزی نرخ تورم سالانه حدود 5درصد اما املاک سالانه رشدی 23 درصدی داشت. یعنی رشد قیمت املاک 5 برابر نرخ تورم بود و بنابراین باعث تشویق ایرانی ها برای خرید ملک در دوبی می شد.

اخیراً « دکتر گینورد آدامز » سرپرست انیستیتو راهنمایی ازدواج در دانشگاه پنسیلوانیا، کتابی تحت عنوان «چگونه دوست خود را انتخاب می کنید» منتشر کرده و در آن راجع به ازدواج مطالب مهمی نوشته است. در این کتاب دکتر « آدامز » دخترانی را که قصد ازدواج دارند راهنمایی و ارشاد کرده و آنها را از ازدواج با 8 نوع مرد که به عقیده ی او خطرناک هستند بر حذر داشته است.
اولین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مرد خودخواه و متعصب افراطی
 
این نوع مرد ممکن است برای زن چهار مشکل بزرگ ایجاد کند : اختلاف عقیده ی دایمی ، نزاع همیشگی ، عصبی بودن و سختی معاشرت!
 
 
دومین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مرد عصبی مزاج
 
این نوع مرد ، در واقع یکی از انواع مردانی است که دکتر آدامز اصلاً سخن گفتن با آنها را نیز برای دختران خطرناک می داند. چنین مردانی که روحی عصبی دارند با همسر خود سر کوچک ترین مسأله نزاع و مشاجره ی سختی می کنند و یک زندگی شیرین و مفرح را به کام همسر بدبخت و بچه های بیگناه و حتی آشنایان دور و نزدیک تلخ می سازند!
 
 
سومین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : شوهر سختگیر و بی گذشت در امور مالی
 
شوهری که در امور مالی زن بسیار سختگیری میکند و سر سوزنی گذشت ندارد ، به درد زندگی نمی خورد. البته مقصود این نیست که باید زن بی اجازه ی شوهر هر چه می خواهد خرج کند ، بلکه دکتر آدامز معتقد است که بیشتر مشاجراتی که در خانه روی می دهد فقط بر سر پول است. حال آنکه در اصل نباید چنین باشد خیلی از زن و شوهرها چندان که به پول اهمیت می دهند، هرگز برای تربیت بچه ها ارزش قایل نیستند، البته زن و شوهر به واسطه ی پول مشاجره نمی کنند، بلکه در اکثر اوقات طریقه ی خرج کردن آن است که موجب سر و صدا و نزاع ایشان می گردد. پس زنی که به خوبی مدیریت خانه را انجام می دهد، پول را با حساب و کتاب و مناسب خرج می کند و یک شاهی را هم حرام نمی کند و باز مورد شماتت و سختگیری شوهر قرار می گیرد، حق دارد گلایه مند باشد.
 
 
چهارمین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مردی که سریع و آسان دروغ می گوید!
 
شوهرانی که برای پیشرفت مقاصد خود ، دروغ های کوچکی می گویند و یا گاه این کار را برای تمسخر همسر خود انجام می دهند. بالاخره یک روز کارشان به دادگاه خانواده می کشد. این گروه مردان همواره در دنیایی از وهم و خیال در پروازند و معمولاً فراموشکار هم می شوند و تمام دروغ هایی را که گفته اند از یاد می برند چون از قدیم گفته اند که «دروغگو همیشه فراموشکار است! »
 
 
پنجمین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مردان فراری از میدان مبارزه!
 
پنجمین گروه مردانی هستند که از موانع و مشکلات فراری هستند و به جای اینکه از مشکلات زندگی استقبال کرده و در رفع آن کوشا باشند ، فرار را بر قرار ترجیح می دهند. طبیعی است مردانی که حاضر نیستند به جنگ موانع و مسایل زندگی بروند و همواره میدان مبارزه را ترک می گویند، در زندگی زناشویی هم برای همسر خود تکیه گاه مناسبی نخواهند بود.
 
 
ششمین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مردان نامنظم و بی ادب در نزاکت!
 
ازدواج با مردان نامنظم و به دور از ادب و نزاکت نیز به صلاح نیست. بی نظمی خواه در تعیین وقت ، خواه در لباس و غذا و یا هر چیز دیگر، شما را از زندگی بیزار می کند.
 
 
هفتمین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مردانی متعلق به خویشاوندان خود!
 
شوهری که فقط به اقوام و خویشان خودش تعلق دارد نیز از جمله شوهرانی است که ابداً به درد شما نمی خورد. چون این گونه مردان اصلاً به شما متعلق نیستند و از آن دردانه های عزیز کرده ی پدر و مادر خود هستند که می خواهند همیشه کنار آنها باشند . پس چه وقت میتواند به شما رسیدگی کند، چه وقت فرصت حرف زدن با شما را دارد؟ سرپرست انیستیتو راهنمایی ازدواج اعتقاد دارد که زندگی با این نوع مردان، همواره اختلاف در منزل به وجود می آورد و حرفهای بی مورد و بی ارزش همیشه در منزل شما منعکس میشود که به دنبال خود دعوا مرافعه خوهد آورد.
 
 
هشتمین نوع مرد خطرناک برای ازدواج : مردان راحت طلب!
 
شوهر راحت طلب، از جمله خطرناکترین مردان جهان خلقت است . مردی که بی هدف و بیهوده پشت شیشه رستورانی نشسته، از پنجره بیرون را تماشا می کند و پک به سیگارش می زند و وقت کشی می کند، یا مردی که در خیابان بدون برنامه مشغول قدم زدن است و یا با اتوبوس به اول خط و آخر خط می رود و مردم را تماشا می کند و با آسودگی خاطر وقت خود را بی سبب تلف می کند، موجودی است که خوشبختی در کنار او امکان ندارد، بلکه اساساً زندگی با چنین مرد راحت طلب و بی درد و سهل گذرانی به…. هیچ وجه صلاح نیست.
 

 
پیام ارسال شده بسیار کوتاه است. در حد یک پاراگراف با این مضمون "برای سبزه عید به جای گندم از تخم چمن استفاده کنید"
 
این متن کامل پیامی است که این روزها در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی برای حمایت از دولت و کشور دست به دست میشود.
 
"طبق اعلام مرکز آمار در ایران ۲۴ میلیون خانوار زندگی می کند اگر هر خانوار برای سبزه سفره نوروز ۱۰۰ گرم گندم ( یک کالای استراتژیک ) استفاده بکند در مجموع ۲۴۰۰ تن گندم دور ریخته می شود.
 
 
آیا موافقید به جای گندم از تخم چمن استفاده بکنیم که هم بومی ایران است ودر طبیعت به رشد خود ادامه میدهد هم سبزتر از گندم است و اینطور هم آیین ایرانیمان حفظ میشود و هم کمکی به اقتصاد کشور عزیزمان است ."
 
از آنجایی که مسئولین بیشتر مواقع به پتانسیل فضای مجازی با دیده تردید نگاه میکنند بهتر است اینچنین اطلاع رسانی های خودجوشی را هم مدنظر قرار بدهند و از پتانسیل این فضا غافل نشود.
 
برای زیباتر شدن سبزه تان می توانید از تخم چمن هلندی استفاده کنید.

 
 
 
در حالي كه براي زنان، مردان تيره پوست جذابيت بيشتري دارد، مردان از زنان با پوست سفيد را بيشتر خوششان مي آيد! اما چرا؟!
 
 
 
براساس يك تحقيق علمي كه در دانشگاه تورنتو انجام شده است، زنان مردان با پوست تيره را بيشتر دوست دارند، مردان نيز لذت بيشتري از زنان با پوست روشن مي برند.
 
 
 
طبق اين تحقيق در حالي كه رنگ سفيد سمبل معصوميت، سادگي، ظرافت و بكارت به شمار مي رود و مردان دنبال اين نشانه ها هستند، براي زنان رنگ تيره، گندمگون و سبزه نشانه خطر، جذبه، اقتدار و سك.سي بودن به شمار مي رود و زنان به دنبال اين نشانه ها در مردان هستند.
 
 
 
محققان گفته اند مردان از هر نژادي كه باشند به دنبال زن با پوست روشن هستند و اينگونه زنان را مي پسندند، زنان نيز بر عكس اين سليقه مردان عمل مي كنند.
 
 
 
محققان ضمن اشاره به زنان با پوست تيره مانند مونيكا بلوچي كه مورد پسند تعداد زيادي از مردان مي باشد علت آنرا خطرخواهي غيراثباتي مردان دانسته اند.
 
 
 
مردان؛ زنان با پوست روشن همچون نيكول كيدمن و كيل مينوگ را سمبل صاف و درست بودن مي دانند. زنان نيز هنرپيشه هاي با پوست تيره همچون كولين فارل و جاني دپ را سمبل خطر و جذابيت مي دانند.

از نظر روان‌شناختی خودآرایی یکی از نیازهای اصیل و فطری به شمار می‌رود و باید مورد احترام قرار گیرد. عدم پاسخگویی به این نیاز فطری، آسیب‌های روحی و روانی را در پی خواهد شد.
 
زیبایی صورت تا آنجا که تجربه و تحقیقات علمی نشان می‌دهد نماد و نشانه قدرت است. نادیده گرفتن صورت از نظر اجتماعی امری بسیار مشکل به نظر می‌رسد. صورت نشان‌دهنده سن، جنسیت، موقعیت اقتصادی- اجتماعی، سلامتی و شخصیت افراد است. صورت منبع ارتباطات شفاهی و نیز روابط غیر کلامی است.
 
از نظر گافمن، صورت در تعامل چهره به چهره و نیز در عملکردهای اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. صورت اجتماعی یک صورت عمومی است و نیازمند تغییرات دائمی نقاب موجود بر آن است. آرایش وسیله‌ای برای به دست آوردن این نقاب است. تنها در شرایط احساسی شدید، تنهایی یا در حضور دوستان است که نقاب و آرایش صورت کنار می‌رود و صورت خصوصی یا همان شخص واقعی ظاهر می‌شود. اما اشکال کار در افراط و تفریط در آرایش است که همه اصول تاریخی و طبیعی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. زمانی که این موضوع شکل افراطی به خود می‌گیرد و موجب آرایش‌های زننده که در سطح جامعه شاهد آن هستیم می‌شود، موضوع فرق می‌کند.
 
نظام سرمایه‌داری با تمام قوا ‌کوشیده است با جهانی‌سازی فرهنگی و اقتصادی، با ایجاد احساس نیاز به آرایش بیشتر برای به دست آوردن زیبایی استاندارد و گسترش و ایجاد مدهای گوناگون، انسان‌ها را از سرمایه‌های وجودی‌شان تهی کرده و از مقاومت باز دار
 
وقتی در یک جامعه مواد آرایشی به شکل فزاینده‌ای رشد می‌یابد نشان از اهمیت یافتن زیبایی ظاهری در آن جامعه دارد. وقتی صورت زیبا اصل می‌شود و سیرت زیبا فرع، خود به خود جامعه با معضلات گوناگون مواجه خواهد شد و کار به جایی خواهد رسید که پرداختن به صورت زیبا از تعادل خارج شده و شکل افراطی به خود می‌گیرد و در نهایت منجر به آن می‌شود که جامعه ما در زمینه مصرف مواد آرایشی رکورددار و آرایش کردن بخش جدایی‌ناپذیر زندگی خیلی از زنان و دختران ایرانی می‌شود و گاهی چنان حالت افراطی به خود می‌گیرد که از میان رنگ‌های مختلف آرایش به سختی می‌توان چهره واقعی فرد را در ذهن ترسیم کرد.
 
چنانکه یک طراح لباس در این باره گفته است: غالب زنان ایرانی هر روز صبح به محض برخاستن از خواب مشغول آرایش می‌شوند، حتی اگر بیمار هم باشند به‌طوری که بدون استفاده از آن حاضر نیستند وارد جمع شوند و استفاده نکردن از آن را به عنوان نقص و عیبی بر خود می‌بینند. این تمایل باعث شده ایران از لحاظ واردات محصولات آرایشی دارای مقام هفتم جهان و در مصرف، در میان کشورهای خاورمیانه بعد از هند و پاکستان دارای مقام سوم باشد. اهمیت این موضوع هنگامی برجسته می‌شود که بافت مذهبی و رهنمودهای دینی مبنی بر ساده بودن زنان در اجتماع ایران را در نظر بگیریم. این در حالی است که زنان و دختران کشور فرانسه که بزرگ‌ترین قطب تولید لوازم آرایش در جهان است، کمترین مصرف این لوازم را در دنیا دارند. باید اعتراف کرد میزان آمار استفاده زنان از لوازم آرایشی روزانه رو به افزایش است و این اتفاق ناهنجار در جامعه ایران بتدریج در حال تبدیل شدن به یک رفتار و ارزش اجتماعی است.
 
در تبیین عوامل موثر بر آرایش زنان، یکی از دلایل بیش از حد آرایش کردن بعضی از خانم‌ها، یادگیری رفتاری است. یعنی این رفتار و این روش را از ابتدای کودکی و نوجوانی و به دلیل الگوبرداری از خانواده و محیط زندگی خود یاد گرفته‌اند. در نتیجه آرایش کردن بخش تفکیک‌ناپذیر زندگی آنان شده و ممکن است تنها برای جلب توجه دیگران هم نباشد. از این رو استفاده از لوازم آرایشی در جامعه ایران به دوره راهنمایی رسیده است در حالی که در بسیاری از کشورهای دیگر آرایش کردن بیشتر در میان زنان مسن دیده می‌شود و دختران و بویژه دانشجویان اصلا خود را آرایش نمی‌کنند.
 
در این بین عدم برخورداری از اعتماد به‌نفس کافی و توهم خود زشت‌پنداری یکی دیگر از دلایل آرایش بیش از حد است. طبیعی است کسی که خود را زیبا بداند، نیازی به این آرایش‌های مصنوعی در خود نمی‌بیند. گاهی نیز برخی زنان تصور می‌کنند با زیباتر کردن خود از طریق لوازم آرایشی بیشتر به چشم می‌آیند و کارهای‌شان در جامعه آسان‌تر پیش می‌رود. لذا لوازم آرایشی کارکرد تسهیل‌سازی در روابط اجتماعی را نیز دارد. با این حال نمی‌توان نقش تبلیغات و رسانه‌های جمعی را نادیده گرفت. رسانه‌ها نگرش‌ها و بینش مردم را عمیقا تحت تاثیر قرار می‌دهند. آنها انواع گوناگون اطلاعات را که افراد از طریق دیگر نمی‌توانند کسب کنند، انتقال می‌دهند. روزنامه‌ها، کتاب‌ها، رادیو- تلویزیون، فیلم‌ها و مجلات عمومی، ما را در ارتباط نزدیک با تجارتی قرار می‌دهند که به گونه‌ای دیگر نمی‌توانستیم آگاهی چندانی درباره آن داشته باشیم. فشارهای بیرونی برای انطباق یافتن با گونه‌های مشخص قیافه مطلوب دارای ارتباط مستقیم با توسعه تبلیغات و مجلات زنانه که زنان را به عنوان بخش عظیمی از جامعه هدف مصرف و سودجویی خود قرار داده‌اند است. در اینگونه مجلات با تبلیغ مصرف توده‌ای، زنان به تلاش در جهت اکتساب چهره‌ای خاص و مشخص تشویق می‌شوند. در دوره و زمانه‌ای که ماهواره‌ حتی به زندگی عشایر و روستاییان کشور رسوخ پیدا کرده است، فرهنگ القایی موجب می‌شود زن ایده‌‌آل همان هنرپیشه و خواننده‌ای باشد که ساعت‌ها زمان صرف آرایش خود کرده است.
 
توجه به این نکته لازم است که جامعه ایران، در معرض تغییرات حاصل از مدرنیته بوده و در دهه‌های اخیر، دستخوش دگرگونی‌های ارزشی و رفتاری بسیاری شده است، به موازات این تغییرات زنان ضمن یافتن فرصت بیشتر برای حضور در عرصه‌های شغلی و تحصیلی بر اثر تغییر سبک زندگی، غالبا مسؤولیت خرید و تهیه اقلام مصرفی خانواده‌ها را نیز در جامعه بر عهده گرفته‌اند‌‌ و از این رو بیشتر مخاطب مدها و تبلیغات مصرفی شده و نحوه حضور و الگوهای ارزشی و نگرشی و رفتاری آنها، تأثیرات فردی و اجتماعی مهم‌تری بر جای ‌گذارده است.
 
از سوی دیگر نظام سرمایه‌داری با تمام قوا ‌کوشیده است با جهانی‌سازی فرهنگی و اقتصادی، با ایجاد احساس نیاز به آرایش بیشتر برای به دست آوردن زیبایی استاندارد و گسترش و ایجاد مدهای گوناگون، انسان‌ها را از سرمایه‌های وجودی‌شان تهی کرده و از مقاومت باز دارد و باقیمانده منابع اقتصادی آنها را تصاحب کند. مقابله با این جریان نیازمند کار فرهنگی گسترده و سیاست‌گذاری‌های حساب شده فرهنگی است که در این مسیر لازم است برای شناخت عمیق‌تر عوامل و ریشه‌های تغییرات نگرشی و رفتاری زنان و دختران در زمینه مد و آرایش و نیز درباره چا‌لش‌های هویتی آنان، مطالعات و بررسی‌های منظمی از سوی جامعه‌شناسان و روانشناسان انجام شود.

آنها مشغول انجام کاری هستند که از دور ساده و شاید لذت بخش به نظر آید ولی در واقع به حاشیه هایش بیشتر از اصل موضوع پرداخته می شود.

ماهنامه زنان و زندگی - آیدین پورخامنه: زنانی که به عنوان مدل در ایران کار می کنند بارها به دلایل مختلف مورد بررسی قرار گرفته و زیر ذره بین رفته اند. آنها مشغول انجام کاری هستند که از دور ساده و شاید لذت بخش به نظر آید ولی در واقع به حاشیه هایش بیشتر از اصل موضوع پرداخته می شود.
 
تجزیه و تحلیل فیش حقوقی و صورت حساب های مالی، مصاحبه با ده ها تن از مدل های سابقه و آنهایی که اکنون مشغول به کارند، وکیل مدافع، کارشناس و حتی یک مدیر اجرایی سابق آژانس مد، در کشورهای مختلف نشان می دهد که درباره حقوق انسانی مدل ها رفتاری بی مانند صورت می گیرد. مدل ها اغلب می گویند که اگر چهره یک مارک مشهور باشند، از هر آسیبی در امانند ولی 99 درصد مدل ها این شرایط را ندارند و با آنها مانند زباله رفتار می شود.
 
امروز کسب و کار مد بیشتر متکی بر کار کودکان است، مدل هایی که کمتر از 16 سال سن دارند و در محیطی بی وجدان مجبور به کار سخت می شوند. از آنجایی که برای پیمانکاران مستقل، قانونی درباره استاندارد محیط کار وجود ندارد، در این صنعت از افراد سوء استفاده و سرقت سیستماتیک در بالاترین سطح صورت می گیرد. این روند با بی معنی و بیهوده پنداشتن افرادی که در این حرفه مشغول به کار هستند تشدید می شود. رویکردی که موجب می شود کارگران جوان بیشترین آسیب را در محیط کاری خود ببینند.
 




 
در آمریکا برای جلوگیری از سوء استفاده از مدل ها و حفظ حقوق آنها پیش نویس لایحه ای از حقوق شان تهیه شده است. این پیش نویس خواستار حفظ حریم خصوصی پشت صحنه است و توسط دیان فون فورستنبرگ و شورای طراحان مد آمریکا (CFDA) با هدف حفاظت مدل ها از عکاسی مهاجم تایید شد.
 
با وجود این که زندگی مدل ها و تصاویر جذاب از زندگی آنها عموما برای جوان ترها جذاب به نظر می رسد اما فعالیت این شبکه های مدلینگ همواره در کانون نقد و نظرها بوده است. از خطراتی که مدل ها از نظر سلامتی و تغذیه متحمل می شوند تا نقد و نظرهای فعالان حقوق زنان که از منظور صیانت از حقوق انسانی زنان و حذف دیدگاه ها و رویکردهای کلیشه ای درباره بازنمایی زنان در این صنعت مطرح می کنند.
 
با وجود همه اینها صنعت مد روز به روز فربه تر می شود و تعداد بیشتری از زنان را به کار می گیرد یا اینکه همواره بحث استفاده ابزاری از زنان در صنعت مد مطرح بوده اما به تازگی و با توجه بیشتر به بحث مد و لباس اسلامی که در کشورهای مسلمان جهان مورد توجه قرار گرفته، برخی از منتقدان عمدتا مذهبی که تا پیش از این از منتقدان سرسخت حضور زنان در فعالیت های حوزه مد و لباس بوده اند، رویکردهای شان را در این نقد و نظرها تا اندازه ای تعدیل کرده اند.
 
این تعدیل از آن روست که آنها می گویند ممکن است حضور زنان محجبه و مسلمان و ارائه لباس های اسلامی بتواند در تغییر بخشی از نگاه ها و رویکردهای افراطی و اسلام ستیزانه تاثیرگذار باشد. هر چند که در مقابل گروه های دیگری با همین حد از حضور زنان در برنامه های مد اسلامی هم زاویه دارند و می گویند این برنامه ای برای ضربه زدن به آموزه های دینی و به نوعی در تقابل با آنهاست.
 
حضور زنان و بازنمایی آنها در تبلیغات در ایران به ویژه پس از انقلاب 1357 با وضع قوانین سخت گیرانه محدود و در واقع باید گفت ممنوع شد. بر اساس قوانین و مقررات تبلیغاتی کشور، استفاده  ابزاری از زنان، مردان و کودکان که نقش اصلی را در معرفی کالا و خدمات ایفا می کنند، ممنوع است.
 
اگرچه در بند دیگری از همین قانون تصریح شده که در آگهی نباید حسب تعبیر عوامانه رفتارهایی مانند غیبت کردن، صحبت کردن طولانی با تلفن و ... به زنان نسبت داده شود یا به تصویر کشیده شود اما این بخش دوم از قانون عمدتا در تبلیغات مورد تاکید و توجه قرار نمی گیرد و بازنمایی زنان در همین نقش ها به کرات دیده می شود ولی بخشی که حضور زنان را در تبلیغات ممنوع می کند همچنان پابرجاست و با قدرت بیشتری هم اجرا می شود و به تازگی نهادهای دیگری هم پیدا شده اند که با استناد به آسیب هایی که به گفته آنها در این حوزه رایج شده، مدل های ایرانی را زیر ذره بین بررسی، نظارت و پیگیری برده اند.
 




 
سال هاست که زنان نمی توانند مدل هایی برای برندها و تبلیغات باشند. لباس و لوازم آرایشی و هر کالای دیگری را تبلیغ کنند و اگر هم در شلوغی شهرها بیلبوردی ناگهان با حضور زنان بالا برود، مدت زمان زیادی طول نمی کشد که پایین می آید. این تنها بخشی از ماجراست و هر چه شبکه های اجتماعی تعداد بیشتری از مدل ها را معرفی می کنند به همان اندازه شدت برخوردها با این مدل ها، بستن صفحات شان و حتی بازداشت و برخورد با آنها بیشتر می شود. در ماه های اخیر سیاست های برخی نهادهای مسئول به مراتب سختگیرانه تر شده و نه تنها در تهران که در دیگر شهرهای کشور هم پلیس شناسایی و برخورد با مدل ها را در دستور کار قرار داده است.
 
هر چند که آنها عمدتا دلیل این برخوردها را فعالیت شبکه های زیرزمینی اعلام می کنند که به گفته آنها زمینه ساز آسیب های اجتماعی، فساد و با ارزش های سبک زندگی ایرانی و اسلامی مغایر است.
 
از ابتدای امسال برخوردهای نهادهای مسئول در ایران با دختران و پسران فعال در زمینه مد که – البته عمدتا به صورت غیر رسمی کار می کنند، چرا که در ایران فعالیت رسمی در زمینه مد وجود ندارد – افزایش یافته است. از یک منظر یکی از دلایل تشدید این برخوردها فعالیت علنی و آشکار این مدل ها در شبکه های اجتماعی است که به نوعی ابعاد گسترده ای از فعالیت شبکه مدلینگ را در ایران آشکار کرده است.
 
در مورد دستمزدهای مدل ها هم حرف و حدیث های زیادی شنیده می شود. شاید همین عددهاست که خیلی ها را به این سمت و سو می کشاند. از روزی 500 تا 700 هزار تومان دستمزد گرفته تا بالای 3 میلیون تومان. هر چند که شمار زیادی از افرادی که در همین شبکه ها خود را به عنوان مدل معرفی می کنند، حقیقتا در این زمینه اشتغال به کار و تجربه ای ندارند اما شماری دیگر از آنها به عنوان مدل برای معرفی لباس، لوازم آرایش و ... فعالیت می کنند. فعالیت این گروه از مدل ها که تعدادی از آنها با طراحان بنام تهران همکاری دارند هیچ گاه فرصتی برای حضور در یک نمایش زنده مد را نداشته اند و آن طور که به نظر می رسد و از مجموع اظهار نظرها و سخنان مسئولان کشور بر می آید قرار نیست که فعالیت در زمینه مد و مدلینگ و نمایش زنده تازه های مد و لباس در ایران شدنی باشد.
 
سعید منتظرالمهدی، سخنگوی ناجا در این باره گفته است که ناجا با نمایش زنده لباس در ایران موافقت نکرده و نمی کند. به گفته او «بعضی از افراد ناآگاه به دنبال رسمی کردن مدلینگ و یا نمایش زنده لباس هستند. تاکنون پلیس در این خصوص موافقتی نکرده است.» به گفته او امسال بیش از 500 سایت و وبلاگ فعال در حوزه مد و لباس تذکر گرفته اند و 45 پرونده قضایی نیز در این خصوص تشکیل و به مرجع قضایی ارجاع داده شده است.
 




 
به همه اینها اضافه کنید بازداشت و برخورد با برخی از مدل ها که اگر نه در رسانه های رسمی اما در شبکه های اجتماعی شناخته شده بودند. نه اینکه روند این برخوردها و تذکرها در این زمینه متوقف شده باشد که همچنان هر هفته خبر از برخورد با یک شبکه مدلینگ در نقطه ای از کشور می رسد اما پرسشی که اینجا مطرح می شود، این است که چرا در سال های اخیر روند فعالیت و جذب جوانان برای مدل شدن در ایران رو به افزایش گذاشته است؟
 
اولین پاسخی که در این زمینه منطقی به نظر می رسد بحث برندهاست. در واقع برندها و مدل ها به نوعی مکمل و لازم و ملزوم یکدیگرند. با ظهور برندها از جمله برندهای ایرانی یا فعالیت نمایندگی های خارجی در ایران و همچنین فعال شدن فروشگاه های آنلاین بیش از هر زمانی دیگر بحث نیاز به مدل ها مطرح شده است و در نبود زمینه های فعالیت رسمی برای مدل ها، یک شبکه غیر رسمی در این زمینه شکل گرفته است.
 
علاوه بر این طراحی دوخت و طراحی پارچه و لباس گرایش ها و مقاطع مختلفی دارد. کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد که حدودا سالیانه بین 200 تا 250 نفر در آن فارغ التحصیل می شوند و حضور آنها در بازار کار به هر شکل به جدی تر شدن فضای مد و لباس منجر شده و نیازهای جدیدی ایجاد کرده است.
 
دکتر محسن برزگری مدیر گروه و عضو هیئت علمی طراحی پارچه و لباس دانشگاه علم و هنر یزد، درباره وضعیت اشتغال این افراد می گوید: «بخشی از آنها خود مشغول به کارند، بخشی معلم آموزش و پرورش هستند و در هنرستان ها فعالیت می کنند. بخشی در کسب و کارهای خانگی و کوچک، لباس تولید می کنند و بخشی مزون دارند و تعداد کمی هم شغلی ندارند چون جاذبه شغلی این رشته بالاست و از نظر کسب و کار مشکل زیادی ندارند. افرادی هم کسب و کار دارند اما برای اینکه با فضای علمی دانشگاه آشنا شوند با قبولی در کنکور دوران تحصیل خود را می گذرانند.»
 
مارک های مختلفی در ایران برای مردها لباس طراحی می کند. آنها با استفاده از مدل های مرد تولید خود را به بازار ارائه می کنند و اغلب در این زمینه محدودیتی ندارند اما در این میان فعالیت برندهای زنانه در ایران موفقیت چندانی در پی نداشته است. برزگری درباره فقدان مارک های تولید کننده لباس می گوید: «ریشه این موضوع بر می گردد به بحث مدلینگ در ایران که نتوانست جایگاه خود را پیدا کند، چون ساختار نظام ما به گونه ای است که اجازه تبلیغات برندهای زنان داده نمی شود.
 
 




 
بنابراین طراحان مجبور هستند بیشتر روی لباس های رسمی کار کنند و امکان ارائه لباس های مجلسی برای زنان ممکن نیست. به همین دلیل می بینیم که برندهای خارجی جایگاه خوبی را به دست می آورند و بخش عمده ای از بازار را تصاحب می کنند و در این میان زنانی که حق انتخاب ندارند، به اجبار از برندهای خارجی استفاده می کنند. البته چند سالی هست که بخشی از هنرمندانی که در این حوزه کار می کنند با ایده های جدید در کار خود نوآوری کرده اند و به سمتی می روند که مشتریان دهان به دهان پیدا کنند؛ چون نمی توانند تبلیغات خیابانی و گسترده داشته باشند. آنها با فرآیند برندسازی آشنا نیستند و در حوزه مدلینگ قادر به رقابت نخواهند بود.»
 
به گفته این استاد دانشگاه، مدلینگ و برند لازم و ملزوم یکدیگرند و هر یک نباشد یک جای کار می لنگد: «اینطور به تولید داخلی لطمه وارد می شود. بیش از 50 درصد لباس هایی که در حوزه زنان استفاده می شود، به دلیل محدود بودن تبلیغات، وارداتی است. اگر صاحبان امر و مسئولان به خصوص وزارت ارشاد بیشتر این بحث را قانونمند کنند، قطعا در قالب قانون می توانفعالیت کرد، چنانچه قبلا هم بود (مدلینگ و فشن شوهایی که با حضور تماشاگران زن انجام می شد) ولی اخیرا محدودیت هایی ایجاد شده که به دلیل فقدان شناخت و آگاهی است؛ محدودیت هایی که منجر به احساس خطر می شود و شاهد جلوگیری از فعالیت ها هستیم.
 
این کار حق قانونی زنان است و آنها می توانند به صورتی که آسیبی برای جامعه به وجود نیاورد فعالیت داشته باشند. اگر دانشگاه ها و انجمن های صنفی، انجمن پارچه و لباس و کسانی که تشکل های خصوصی دارند بتوانند دولت و افرادی که در این حیطه تصمیم گیر هستند را متقاعد کنند، به نظرم باعث اشتغال، رونق بازار و جلوگیری از ورود مدها و تولیدات غربی می شود.»
 





 
مدلینگ جرم نیست
 
در حالی در ماه های اخیر روند برخورد با مدل ها و مدلینگ در ایران شدت گرفته که کارگروه ساماندهی مد و لباس در شهریور سال 1394 اعلام کرده بود: «با تصویب سرفصل های آموزشی برگرفته شده از مباحث و آموزه های دینی مرتبط، روش های فنی نمایش و ارائه محصول بدون تبرج و خودنمایی و بررسی منابع تحقیقی در سطح بین المللی مدلینگ ضمن بومی سازی و توجه به ارزش های اسلامی ایرانی این حوزه برای نخستین بار در کشور اقدام به برگزاری اولین دوره مدلینگ خواهد کرد تا بدین وسیله افراد با گذراندن 65 ساعت آموزش و موفقیت در امتحانات، ضمن دریافت کارت صلاحیت، تحت پوشش این کارگروه قرار گیرند و قابلیت فعالیت داشته باشند.»
 
کارتی که برخی آن را فاقد ارزش دانسته و برخی در انتظار دریافتش هستند. مدل های ایرانی کارتی دریافت نکردند و به کار خود ادامه دادند تا زمانی که سردار منتظرالمهدی سخنگوی ناجا درباره فعالیت مدل ها در فضای مجازی گفت: «درباره آنچه که در فضای مجازی رخ می دهد، وظیفه پلیس رصد و شناسایی تخلفات و موارد غیرقانونی است.
 
ما گزارش ننهای مربوطه را جمع آوری کرده و به مراجع قضایی می دهیم و اگر حکمی مبنی بر برخورد با این افراد صادر شود، قطعا با متخلفان برخورد خواهیم کرد. این کار مربوط به حوزه ارشاد است و پلیس نیز در حد توانش با تخلفات برخورد می کند اما نباید فراموش کرد که دستگاه های دیگری هم در این زمینه مسئولیت دارند و باید وارد عمل شوند.» در آن روزها بسیاری از مدل های زن دستگیر و برخی هم ابراز پشیمانی کردند.
 
اگر از قانون بپرسید و اینکه چه پیش بینی درباره مدل شدن کرده، قانون ایران مدلینگ را جرم نمی داند؛ این را عبدالصمد خرمشاهی وکیل پایه یک دادگستری در ارتباط با جرائم مدلینگ در فضای مجازی به روزنامه ابتکار گرفته بود. خرمشاهی با اشاره به اینکه این جرائم جزو جرائم رایانه ای است، توضیح داده بود: «اگر عکس هایی از فرد توسط شخص او انتشار داده شود برای او جرائمی در نظر گرفته می شود. با توجه به ماده 638 و 742 قانون مجازات اسلامی این تخلفات قابل پیگیری است؛ باید در نظر داشت با پیشرفت تکنولوژی این جرائم در حال گسترش هستند.
 
ممکن است خلأ قا5نونی در این نوع تخلفات حس شود اما با استناد به جرائم رایانه ای مثل انتشار تصاویر و پخش آن مشمول برخی ماده های قانونی شود با اعمال مجازات این مسائل قابل حل نبوده و نیست؛ مشکل همچنان ادامه دارد. مردم به خواست خود در شبکه های مجازی مدلینگ می شوند و این میل خود فرد است. عده ای نیز در این بین به عنوان فالوئر آنها را پیگیری می کنند یا به هر دلیلی جذب این افراد می شوند. با اعمال جرائم نمی توان آنها را کنترل کرد چرا که این مسئله یک مشکل فرهنگی و اجتماعی است و نیاز به فرهنگ سازی دارد.»
 




 
طراحان تنها
 
مدل های ایرانی در حالی برای انجام کار خود تلاش می کنند که در برخی از کشورهای اسلامی مدل های زن به صورت قانونی می توانند کار حرفه ای خود را ادامه دهند، قانونی که از حقوق آنها حمایت می کند.
 
برزگری از شرایطی که در نبود مدل های زن برای طراحان لباس در ایران به وجود آمده است، می گوید: «عملا در ایران هنرمندان و دانشجویان موفقی داریم که طرح های زیبایی دارند. جای تاسف است که اینها نمی توانند مطرح و مشهور شوند. به نظر من شرکت های خصوصی باید ارتباط خود را با بخش دولتی قوی تر و این کار را عملیاتی کنند، تا مسئولان مانند برخی از کشورهای اسلامی اجازه مدلینگ را صادر کنند.
 
فواید این کار بسیار بیشتر از آسیب هایش است و اگر به درستی نظارت شود نه تنها آسیبی نخواهد داشت بلکه موجب رشد و نوآوری در حیطه پارچه و لباس خواهد شد. به جای این که عده ای لباس های تایلندی، ترکی و چینی وارد و ارز کشور را خارج کنند، که بخشی از آن هم به صورت قاچاق انجام می شود و لطمه بزرگی به اقتصاد کشور وارد می کند، اگر اجازه داده شود داخل کشور این فعالیت را انجام دهند موجب اشتغال خوب و بازار پررونق می شود.»
 
این استاد دانشگاه با اشاره به صنعت مد در ترکیه ادامه می دهد: «ترکیه امروز کشوری اسلامی است. جایگاه ترکیه در بحث مد توسعه یافته است. اگر ایتالیا و فرانسه را کشورهای کاملا توسعه یافته در نظر بگیریم، ترکیه را می توان در جایگاه سوم در نظر گرفت که به صورت قانونمند کار می کند و از نظر اسلامی هم کلیه موازین شرعی را رعایت می کند و مشکلی ندارد چون حوزه ای که سیاست گذار است این اجازه را به آنها داده است و نظارت می کند.
 
ترکیه امروز به یکی از بزرگ ترین صادرکنندگان مد در منطقه تبدیل شده است و درصد اشتغال بالایی دارد ولی ما در کشور نه تنها درصد اشتغال پایینی در این زمینه داریم بلکه تبدیل به وارد کننده و مصرف کننده این موارد شده ایم. شهوت خرید در میان افراد به قدری زیاد شده که از کنترل خارج است چون مدهای داخلی را نمی شناسیم به دنبال مدهای غربی می رویم.»
 
با همه فرصت هایی که ممکن است برای طراحی لباس های ایرانی وجود داشته باشد اما کار کردن در این زمینه نیازمند قرار گرفتن در زنجیره ای از مشاغل به هم پیوسته ای است که در ایران تنها بخش کوچکی از این زنجیره ها به هم متصل هستند و برای همین هست که خیلی ها می گویند پیشرفت در بازار مد و لباس ایران راهی است که دورنمایش زیباست اما راه و مسیری که باید پیمود، دشوار...

یکی از دغدغه های ذهنی مادران، کوتاه کردن ناخن نوزادشان است. شاید با خودتان فکر کنید: «ناخن نوزادم بسیار نرم است، پس مهم نیست اگر آن را کوتاه نکنم.» اما شما سخت در اشتباهید. درست است که ناخن کودک تان نرم است، اما تیزی خود را دارد. نوزاد چون کنترل کمی بر دست هایش دارد، ممکن است صورتش را با ناخن های بلندش بخراشد. ناخن های کوچک او به سرعت رشد می کنند و لازم است دو بار در هفته کوتاه شوند. کوتاه کردن ناخن کوچولو های تان کار دشواری نیست، فقط کافی است وسایل مورد نیاز آن را کنار دست تان بگذارید و زمان مناسب آن را بدانید. همین طور ۶ نکته ای را که در زیر برای تان بازگو می کنیم، رعایت کنید:

 

* از وسایل مناسب استفاده کنید: قیچی کوچک، سوهان و ناخن گیر مخصوص نوزادان که برای ناخن های دست و پای کوچک نوزاد مناسب باشد. همچنین اطمینان حاصل کنید که نور کافی را برای دید ناخن و پوست ظریف نوزاد دارید.

 

* نکته مهمی که باید هر مادری برای کوتاه کردن ناخن های نوزادش بداند این است که: ناخن نوزادان بعد از حمام کردن بسیار نرم می شود و کوتاه کردن آنها راحت تر است.

 

* دست نوزاد را محکم و به درستی نگه دارید. مراقب انحنای گوشه های ناخن باشید و برای صاف کردن آن از سوهان استفاده کنید.

 

* در زمان مناسب این کار را انجام دهید: بهترین و راحت ترین زمان برای گرفتن ناخن ها وقتی است که نوزاد شما خواب است یا زمان شیر دادن اوست. وقتی نوزاد مشغول شیرخوردن باشد حواسش به دست هایش نیست و شما می توانید ناخن هایش را کوتاه کنید.

 

* ناخن انگشت های پا نیز با این که کمتر بلند می شوند باید حداقل هفته ای یک بار کوتاه شوند. برای کوتاه کردن ناخن انگشتان پا همان قوانین دست ها را اجرا کنید.

 

* اگر خراشی روی پوست اطراف ناخن افتاد، نگران نباشید. با یک دستمال تمیز چند دقیقه روی خراش را نگه دارید تا اگر کمی خون آمده باشد، خونش بند بیاید